Πόσιμο και υγιεινό νερό

Οι περισσότεροι ταξιδιώτες θεωρούν δεδομένη την καταλληλότητα των τροφών και του νερού που θα καταναλώσουν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους. Και ενώ η μεγάλα κατανάλωση νερού θεωρείται απαραίτητη, μεγάλο μέρος του διαθέσιμου νερού… δεν είναι κατάλληλο για κατανάλωση.

Τι πρέπει να κάνουμε.

Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε το ζεστό νερό της βρύσης των ξενοδοχείων είτε για να βουρτσίσουμε τα δόντια μας είτε για να το πιούμε. Το εμφιαλωμένο νερό είναι ασφαλέστερο.

Αναλυτικά:

Οι περισσότεροι ταξιδιώτες θεωρούν δεδομένη την ασφάλεια από υγιεινής άποψης των τροφών ή του νερού που θα χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους. Επίσης η δύναμη της συνήθειας, π.χ., να πίνουμε το νερό της βρύσης στην πόλη μας, καθώς και η έλλειψη εγρήγορσης ως προς τις προφυλάξεις στο ταξίδι είναι μερικές από τις αιτίες της πιθανής ταλαιπωρίας μας από ιατρικής απόψεως κατά την παραμονή μας εκτός της πόλης μας είτε για επαγγελματικούς είτε για τουριστικούς λόγους.

Σχετικά με το πόσιμο νερό στο ταξίδι, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο καθένας μας συνήθως έχει ημερήσιες ανάγκες για νερό περίπου δύο λίτρα· και ενώ η μεγάλη κατανάλωση νερού θεωρείται απαραίτητη, μεγάλο μέρος του διαθέσιμου νερού δεν είναι κατάλληλο για κατανάλωση. Η ανάγκη για νερό μεγαλώνει με τις συνθήκες του ταξιδιού ή της ψυχαγωγίας σε αυτό, π.χ. άσκηση, ζέστη, αεροπορικό ταξίδι, υψόμετρο. Στις αναπτυσσόμενες χώρες η χρήση εμφιαλωμένου νερού θεωρείται απαραίτητη από τον κάθε ταξιδιώτη· αν και πρέπει πάντοτε να είμαστε καχύποπτοι ως προς το ντόπιο εμφιαλωμένο νερό. Το νερό είναι μόνο τόσο καλό όσο το προϊόν που μπαίνει μέσα στο μπουκάλι. Αν υπάρχουν αμφιβολίες, το αεριούχο νερό ίσως είναι καλύτερο. Η ενίσχυση του νερού με διοξείδιο του άνθρακος το οξειδώνει και καταστρέφει τους μικροοργανισμούς.

Η καλύτερη μέθοδος για να έχουμε με ασφάλεια πόσιμο νερό είναι βεβαίως ο βρασμός. Ο ταξιδιώτης όμως δύσκολα μπορεί να έχει αυτή τη διαδικασία για τις λίγες μέρες όπου θα επισκεφθεί μια αναπτυσσόμενη χώρα (εκτός φυσικά όσων συμμετέχουν σε expedition). Η άλλη καλύτερη μέθοδος αντί του βρασμού είναι η χρησιμοποίηση συνδυασμού φίλτρου και αλογόνων (ιωδίου, χλωρίου). Τα τελευταία σκοτώνουν τους μικροοργανισμούς με το να οξειδώνουν σημαντικές κυτταρικές δομές τους. Τα αλογόνα είναι φτηνά, σχετικά ασφαλή, δεν πιάνουν χώρο και μπορούν να απολυμάνουν οποιαδήποτε ποσότητα νερού. Το ιώδιο επηρεάζεται λιγότερο από το pH ή τα οργανικά απόβλητα και αλλάζει λιγότερο τη γεύση. Μετά από εκτενείς έρευνες, ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποιεί τώρα ιώδιο σε αυτόν τον τομέα. Το χλώριο και το ιώδιο διατίθενται στο εμπόριο σε χάπια και κρυστάλλους. Ενα χάπι για ένα λίτρο νερού σε 20 λεπτά ή δύο χάπια για ένα λίτρο νερού σε 30 λεπτά, αν το νερό είναι κρύο ή θολό.

Η κατάλληλη πυκνότητα αλογόνου σκοτώνει βακτήρια, ιούς, παράσιτα εκτός από ένα παράσιτο, το κρυπτοσπορίδιο (ευθύνεται για ποσοστό διάρροιας, κράμπας στομάχου και εμέτους). Η χρησιμοποίηση όμως και του φίλτρου απομακρύνει αποτελεσματικά και το παράσιτο αυτό.

Τέλος, όσο καλά γνωρίζουμε να αποφεύγουμε τα παγάκια στο ποτό μας, δυστυχώς δεν γνωρίζουμε καλά το να μη χρησιμοποιούμε το ζεστό νερό της βρύσης των ξενοδοχείων για το πλύσιμο των δοντιών ή ως πόσιμο. Τελευταίες έρευνες σε 14 καλά ξενοδοχεία, αντίστοιχων αναπτυσσομένων χωρών, έδειξαν ότι το ζεστό νερό της βρύσης είναι θερμοκρασίας 44ΨC-65ΨC, που σημαίνει ότι ούτε η Ε. Coli, η σιγκέλα, η σαλμονέλα ή ο ιός της ηπατίτιδας Α μπορούν να εξουδετερωθούν σε τέτοιες θερμοκρασίες.

Θα ήταν καλό να αποφεύγουμε για πλύσιμο δοντιών ή για πόσιμο το ζεστό νερό της βρύσης των ξενοδοχείων, έστω και αν πολλοί πιστεύουν ότι η παραμονή του νερού στους 60ΨC για μακρά περίοδο (στους λέβητες) θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τους παθογόνους μικροοργανισμούς.