Ιατρική ταξιδιωτική πρόληψη

Πρέπει όμως πριν από το προγραμματισμένο για το εξωτερικό ταξίδι μας να επισκεφθούμε τον οικογενειακό μας γιατρό και να πάρουμε σαφείς οδηγίες για πιθανά προβλήματα στην αγωγή μας και στη διατροφή μας που πάντα εξαρτώνται αυτά από τον τόπο του προορισμού μας, τη διάρκεια και τις συνθήκες της εκεί διαβίωσης.

Οσον αφορά τώρα το προληπτικό σημείο πριν από κάθε μας ταξίδι πρέπει να πάρουμε όλες τις σχετικές προφυλάξεις για όλες τις επικίνδυνες ασθένειες που μπορεί να μας απειλήσουν στον τόπο του προορισμού μας. Ο ταξιδιωτικός πράκτορας, η αεροπορική εταιρεία, η πρεσβεία της χώρας που θα επισκεφθούμε, η υγειονομική υπηρεσία του υπουργείου Υγείας είναι οι πηγές που θα μας δώσουν τις υπεύθυνες πληροφορίες σχετικά με το τι εμβόλια θα ήταν απαραίτητο να κάνουμε. Ο προσωπικός μας γιατρός θα κρίνει τι πρέπει και πότε θα γίνουν αυτά, αφού και ο ίδιος ενημερωθεί πληρέστερα από τις "τράπεζες πληροφοριών".

Επικίνδυνες ασθένειες που μπορεί να αποτελέσουν απειλή για τον σημερινό ταξιδιώτη, όπως παρουσιάζονται από σύγχρονες μελέτες της ISTM (Διεθνής Εταιρεία Ταξιδιωτικής Ιατρικής) είναι: ελονοσία, ηπατίτιδα Α, ταξιδιωτική διάρροια, κίτρινος πυρετός, τυφοειδής πυρετός, δάγγειος πυρετός, μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα, ιαπωνική εγκεφαλίτιδα Β, λύσσα, πολιομυελίτιδα, διφθερίτιδα. Με βάση τα δεδομένα στατιστικά στοιχεία, οι ανά τον κόσμο υγειονομικές υπηρεσίες συμβουλεύουν για τους ταξιδιώτες προληπτικούς εμβολιασμούς. Η προσωπική μας θέση για τον έλληνα ταξιδιώτη, σχετικά με την προληπτική ενεργητική ανοσοποίηση, είναι ότι αυτή πρέπει να εξαρτάται: 1) μόνο από τη χώρα προορισμού και 2) από τις ασθένειες που ενδημούν εκεί τη δεδομένη χρονική περίοδο επίσκεψης. Ωστόσο, κάθε ταξιδιώτης πρέπει να έχει προστατευθεί με εμβόλια, όπως τετάνου - διφθερίτιδας και πολιομυελίτιδας, εφόσον δεν έχουν γίνει ως σήμερα. Καθολικό προτεινόμενο επίσης εμβόλιο είναι αυτό έναντι της ηπατίτιδας Α. Εμβόλιο για κίτρινο πυρετό πρέπει να γίνεται σε όλους τους ταξιδιώτες που θα επισκεφθούν χώρες που απαιτούν την είσοδο σε αυτές με πιστοποιητικό εμβολιασμού. Τέτοιες χώρες ενδημικής ζώνης είναι 18.

Τα επόμενα υπάρχοντα εμβόλια πρέπει να χορηγούνται σε εκείνους τους ταξιδιώτες που θα βρεθούν σε συγκεκριμένες περιοχές αναπτυσσόμενων χωρών για διάστημα περισσότερο από 3 εβδομάδες: α) αντιτυφικός εμβολιασμός (Typhimvi) β) εμβολιασμός έναντι λύσσας, για ταξιδιώτες στις περιοχές όπου η λύσσα είναι συχνή σε εξημερωμένα ζώα, γ) εξασθενισμένος ιός ιαπωνικής εγκεφαλίτιδας Β, πρόκειται για μια εγκεφαλίτιδα προκαλούμενη από ιό, ο οποίος μεταφέρεται με κουνούπια, προσβάλλει παιδιά και ηλικιωμένους και εμφανίζεται κυρίως από τον Ιούνιο - ΣεπτέμβριοΩ δ) πολυσακχαριδικό εμβόλιο από τύπους Α, C, W-135 και V για περιοχές όπου η μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα είναι επιδημική ή υψηλής ενδημικότητας, ε) εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, για πολύ συγκεκριμένους ταξιδιώτες.

Επειδή μερικά εμβόλια δεν είναι 100% αποτελεσματικά, επειδή ο συνήθης τουριστικός χρόνος δεν ξεπερνά τις 20-25 ημέρες ανά ταξίδι και επειδή συνήθως ο τουρίστας σπάνια θα βρεθεί σε ξενοδοχεία χαμηλής κατηγορίας για περισσότερο από 2-3 ημέρες, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι όλοι αυτοί οι εμβολιασμοί δεν είναι άμεσα εφαρμόσιμοι και απαραίτητοι στον κάθε ταξιδιώτη.

Το ταξίδι είναι απόλαυση, γνώση, ψυχική επένδυση, ίσως ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και με όλες τις αισθήσεις μας να γευτούμε τη μοναδικότητα του κόσμου που ζούμε. Η πρόληψη είναι η πιο σοφή ιατρική πράξη όταν δεν χρωματίζεται από υπερβολή και υστερία αλλά από γνώση, αποτελεί την καλύτερη "αεροσυνοδό" στα ταξιδιωτικά μας όνειρα.