Λίμνη Πλαστήρα

Νομός
Ο νομός Καρδίτσας βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Θεσσαλίας και στη μεγαλύτερη έκτασή του διασχίζεται από ποτάμια και καλύπτεται από δάση. Το τοπίο είναι ορεινό και πεδινό σε μερικά σημεία. Θα απολαύσετε στις διαδρομές σας πλατάνια και ιτιές ενώ το καλό οδικό δίκτυο θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε τον τόπο. Ιδιαίτερη προσοχή αξίζει η αρχιτεκτονική των σπιτιών στα χωριουδάκια και οι πολλές διάσπαρτες εκκλησίες.

Διοικητικά στοιχεία – Διαμερίσματα Δήμου
Παλιότερα τα παραλίμνια χωριά αποτελούσαν το Δήμο Νεβρόπολης με έδρα το Μεσενικόλα. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 οι κοινότητες δημιούργησαν τον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Λίμνης Πλαστήρα, ο οποίος έθεσε τις βάσεις για την αξιοποίηση της λίμνης. Το 1994 με τη δημιουργία των Συμβουλίων Περιοχής, αποτέλεσε την 11η εδαφική ενότητα στο Νομό Καρδίτσας, με έδρα το Μορφοβούνι. Τέλος, με το σχέδιο «Ι. Καποδίστριας» προέκυψαν τρεις Δήμοι στην παραλίμνια περιοχή και συγκεκριμένα:
Ο Δήμος Πλαστήρα, που περιλαμβάνει τα χωριά της ανατολικής πλευράς της λίμνης. Συγκεκριμένα αποτελείται από τα δημοτικά διαμερίσματα Κερασιάς, Μορφοβουνίου (έδρα του Δήμου), Μεσενικόλα, Μοσχάτου και Λαμπερού.
Ο Δήμος Νεβρόπολης που περιλαμβάνει τα χωριά της δυτικής πλευράς της λίμνης. Συγκεκριμένα αποτελείται από τα δημοτικά διαμερίσματα Κρυονερίου, Πεζούλας, (έδρα του Δήμου), Νεοχωρίου, Μπελοκομύτη, Καρύτσας και τον μεταφερόμενο οικισμό Καρβασαρά.
Ο Δήμος Ιτάμου περιλαμβάνει τα χωριά της νότιας πλευράς της λίμνης και συγκεκριμένα τα δημοτικά διαμερίσματα Καστανιάς και Καροπλεσίου, που παλιότερα ανήκαν στον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο της λίμνης Πλαστήρα. Έδρα του Δήμου είναι το Καλλίθηρο.

Χωριά του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Λίμνης Ν. Πλαστήρα
Δεκατέσσερα συνολικά Μεσενικόλας, Μορφοβούνι, Κερασιά, Κρυονέρι, Φυλακτή, Πεζούλα, Νεοχώρι, Μπελοκομίτη, Καρίτσα, Καροπλέσι, Καστανιά, Λαμπερό, Μοσχάτο, Καρβασαράς. Σε όλα θα δείτε βρύσες, όμορφα κτίρια, γραφικές εκκλησίες.

Κλίμα, γεωμορφολογία
Ο ορεινός χαρακτήρας του νομού διαμορφώνει το κλίμα σε ηπειρωτικό το χειμώνα με αρκετά χιόνια και βροχές και δροσερές ηλιόλουστες μέρες το καλοκαίρι. Η καλύτερη περίοδος είναι η άνοιξη που στην περιοχή φημίζεται για τις λαμπρές και διαυγείς ημέρες. Το έδαφος όλης της περιοχής γύρω από τη λίμνη αποτελείται από φλύσχη. Στην κινητικότητα λόγω της διάβρωσής του οφείλονται κατολισθήσεις, οι οποίες δυστυχώς έγιναν ιδιαίτερα επικίνδυνες για τα χωριά Λαμπερό, Καροπλέσι και Κερασιά που απαιτείται πλέον να μεταφερθούν σε άλλες θέσεις.
Μέσα στα δάση που ζουν λύκοι, αλεπούδες, σκίουροι, ερπετά, λίγα αγριογούρουνα και ελάχιστα ζαρκάδια. Λέγεται, ότι η παρουσία (παλαιότερα) ελαφιών, είναι εκείνη που μας έδωσε στο οροπέδιο της Νεβρόπολης το όνομά του: νέβρος σημαίνει μικρό ελάφι. Στα νερά της λίμνης υπάρχουν κυπρίνοι, πέστροφες, χέλια, καραβίδες, ασπρόψαρα. Όμως η αλιεία είναι περιορισμένη (μάλλον) λόγω της ύπαρξης των δένδρων, που δεν κόπηκαν πριν από τον κατακλυσμό του οροπεδίου και εμποδίζουν σήμερα, τους ψαράδες να απλώσουν τα δίκτυα τους. Μπορούμε ακόμη να ψαρέψουμε στα ποτάμια καραβίδες και πέστροφες ή να τα αγοράσουμε από τα δύο ιχθυοτροφεία που υπάρχουν στην περιοχή, στην Φυλακτή και στον Μπελοκομίτη.
Στα λιγοστά τους χωράφια οι χωρικοί καλλιεργούν, σιτάρι, φασολάκια, κηπευτικά και πατάτες εξαιρετικής ποιότητας. Επί πλέον απασχολούνται στα αμπέλια και στους δενδρώνες, τους φυτεμένους με ελιές, μηλιές, ή κερασιές, καθώς και στα μελίσσια τους, όπου παράγεται πολύ καλό μέλι. Οι κτηνοτρόφοι εκτρέφουν αιγοπρόβατα σε κοπάδια. Από αυτούς θα προμηθευτούμε πολύ καλό κρέας, και άσπρο τυρί, την περίφημη "φέτα των Αγράφων".

Αγορές
Θα ψωνίσετε τυροκομικά, λουκάνικα, φασόλια, μέλι, γλυκά κουταλιού, καρύδια, κάστανα, τσίπουρο.

Απόσταση
Η Λίμνη Πλαστήρα απέχει
340 χλμ. από την Αθήνα
230 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη.
85 χλμ. από το Περτούλι Τρικάλων
67 χλμ. από τα Μετέωρα Καλαμπάκας
70 χλμ. από το Καρπενήσι
Μόλις φτάσετε στην πόλη της Καρδίτσας θα δείτε σήμανση που θα σας οδηγήσει μετά από 25χλμ στα πρώτα χωριά της Λίμνης.

Υψόμετρο
Η Λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται, σε υψόμετρο 1000 μ.
Μεσενικόλας, 700μ.
Μορφοβούνι, 780 μ.
Φυλακτή, 1200 μ.
Νεράιδα, 1120 μ.
Κερασιά, 950 μ.
Πεζούλα, 900 μ.

Τα χωριά της περιοχής
Μούχα
Το χωριό Μούχα ανήκε στην επαρχία Οιχαλίας (Καρπενήσι) και ήταν πρωτεύουσα του Δήμου Ελλοπίας για κάποιο χρονικό διάστημα και σήμερα ανήκει στο Δήμο Ιτάμου. Είχε πάρει το όνομα από τους Έλλοπες, τους πρώτους Έλληνες οι οποίοι κατά τον Ηρόδοτο, κατοικούσαν στη νότια ορεινή Θεσσαλία και στην κοιλάδα της Δωδώνης στην Ήπειρο. Σημειωτέον κατά τον ιστορικό Ηρόδοτο το όνομα της χώρας μας 'Ελλάδα' οφείλεται στον βασιλιά Έλλοπα. Το χωριό Μούχα, μέχρι την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1870, ήταν χωριό των συνόρων τότε με τελωνείο, υγειονομικό σταθμό και μονάδες στρατού κ.λ.π. Στην περίοδο της εθνικής αντίστασης, από θέσης και μόνο, όλοι οι κάτοικοί του συμμετείχαν κατά των Γερμανών κατακτητών με κάθε τρόπο.
Στην περιοχή της Μούχας υπάρχουν δύο εκκλησίες. Στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής (Μετόχι της Μ. Κορώνης). Εδώ φιλοξενείται η εικόνα της Αγ. Παρασκευής (Βυζαντινών χρόνων) και η κάρα του Αγ. Μηνά. Τριάντα λεπτά απόσταση με τα πόδια, μέσα στο δάσος Περιγούλι βρίσκεται η Μονή της Γένεσης Θεοτόκου του 15ου αιώνα, πάνω από το χωριό. Εκεί συναντάται και το Μοναστήρι του Αγ. Τρύφωνα. Σημαντικά εκκλησιαστικά κειμήλια έχουν μεταφερθεί στην εκκλησία Κοίμισης Θεοτόκου στην Καστανιά, όπως το ξυλόγλυπτο σκαλιστό τέμπλο του 18ου αι. από ξύλο καρυδιάς. Εδώ φυλάσσεται η κάρα του Αγ. Τρύφωνα.
Στην ευρύτερη περιοχή της βρίσκονται επίσης η Μονή Παναγία η Πελεκετή υψόμετρο 1.400 μ. λαξεμένη σε βράχο, μέσα σ’ ένα άγριο και απόκρημνο τοπίο εκπληκτικής ομορφιάς και η Μονή Κορώνας καθώς και η Ιερά Μονή Πέτρας στο χωριό Καταφύγι. Ολα τα παραπάνω μοναστήρια είναι αξιόλογα, μεγάλης ιστορικής αξίας και η επίσκεψη στο καθένα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Επίσης σημαντικότατο είναι το Μουσείο Φωτογραφίας της Εθνικής Αντίστασης που στεγάζεται στο Δημοτικό Σχολείο Μούχας.
Άλλα σημεία επίσκεψης είναι η βρύση Ιτάμου ιστορικής αξίας 7 χλμ από την Μούχα, οι νερόμυλοι και τα μαντάνια στο χωριό Καροπλέσι 20 χλμ και το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας Αγράφων 25 χλμ.
Τέλος αξίζει κανείς να επισκεφθεί τη θέση 'Παρατηρητήριο' πάνω από το φράγμα από όπου η λίμνη φαίνεται σαν από ελικόπτερο.
Κερασιά
Η Κερασιά είναι από τα πιο όμορφα χωριά της περιοχής, των Αγράφων . Είναι πυκνοκτισμένη πάνω σε βράχο έχοντας πανοραμική θέα ,προς το Θεσσαλικό κάμπο και την πανέμορφη Λίμνη Πλαστήρα. Β.Δυτικά και Νότια περιβάλλεται από ελατοδάσος , ενώ στα Ανατολικά της, βρίσκεται καλλιεργήσιμη έκταση, γεμάτη οπωροφόρα δένδρα και ειδικά κερασιά, όπου οφείλει και το όνομά της. Έχει έκταση 12.000 στρέμματα από τα οποία, τα μισά περίπου καλλιεργούνται, ενώ τα υπόλοιπα καλύπτονται από βελανιδιές και έλατα.
Η ιστορία του Χωριού μας πηγαίνει πολλούς αιώνες πίσω, σύμφωνα με ευρήματα συχωριανών μας και την εξέτασή των από ειδικούς αρχαιολόγους. Κατά την ιστορική του διαδρομή δεν άλλαξε ποτέ όνομα, ούτε την εποχή της Τουρκοκρατίας. Το 1605 γνώρισε την μεγαλύτερη καταστροφή από τον κατακτητή. Εκτιμάται ότι ο πρώτος οικισμός εμφανίζεται προ των Αλεξανδρινών χρόνων, αν και από τους χρόνους αυτούς και μέχρι το 1200 περίπου η ιστορία του χωριού παραμένει άγνωστη, αφού δεν υπάρχουν εκείνες οι πηγές που θα μας φέρουν στο φως κάποια στοιχεία. Λέγεται ότι το 1200-16 ότι καταστράφηκε το χωριό και ότι τα χρόνια αυτά ήταν τα πιο ανθηρά κεφαλοχώρια, αφού έφτασε να κατοικείται από 2000 περίπου κατοίκους.
Την περίοδο αυτή οι κάτοικοι ασχολούνταν με τα υφαντά σε μεγάλο βαθμό,σε εργαστήρια προβιομηχανικής μορφής, όπως νερόμυλοι , υδροτριβεία, νεροπρίονα , μαντάνια, κεραμιδαριά, και σιδηρουργεία που κατασκεύαζαν αγροτικά εργαλεία και κλειδαριές. Ένα μέρος των κατοίκων ασχολούνταν με την καλλιέργεια μεταξοσκώληκα, έχοντας δημιουργήσει εμπορικό δρόμο προς Φανάρι και τα Τρίκαλα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι πειραματικά καλλιέργησαν Βαμβάκι και Λινάρι για την κάλυψη των αναγκών της υφαντουργίας τους.
Η άνθιση της οικονομίας έφερε και τον εξωραισμό των κατοικιών τους . Ετσι βλέπουμε κατοικίες δυόροφες κτισμένες με πελεκητές πέτρες της περιοχής, που στη άνω δεξιά τους γωνία φέρουν την ημερομηνία κτήσης τους, και την μορφή του ιδιοκτήτη τους. {τέτοιες μορφές σώζονται και σήμερα}. Η ανάπτυξή της σταματά απότομα το 1600 περίπου, οπότε το χωριό μας καίγεται και καταστρέφεται ολοσχερώς, από τον τότε Πασά της Λάρισας εκστρατεύοντας προς την Αρτα, ως αντίποινα των απωλειών του από τους χωριανούς μας. Από την καταλυτική αυτή ημερομηνία και μέχρι το 1700 περίπου οι Κερασιώτες αναγκάζονται να διασκορπισθούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, λέγεται ότι φτάσανε και υπάρχουν και μέχρι τις ημέρες μας με το επώνυμο Χατζίδης στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης.
Περνά όμως έτσι μια περίοδος παρακμής και αργότερα και με την βοήθεια των κλεφταρματωλών, όπως του Καπετάν Σταμούλη αρχίζει να ξαναδημιουργείται το χωριό, αλλά μια νέα εκστρατεία των τούρκων το 1797 αναγκάζει τους λιγοστούς κατοίκους του, να μεταφερθούν μέσα στο δάσος στη θέση Παλαιοχώρι, όπου και σώζονται ακόμη μερικά κτίσματα. Μετά την παρέλευση ετών άρχισε να ξανακτίζεται στο σημείο όπου βρίσκεται τώρα, χωρίς όμως ποτέ μέχρι σήμερα να αποκτήσει την παλαιά του αίγλη.
Κατά το έτος 1908 ο πληθυσμός του Χωριού μας ανέρχεται σε 200 οικογένειες . Την περίοδο αυτή έχουμε και την πρώτη μαζική μετανάστευση προς τις Η.Π.Α περί των 30 ατόμων. Στους Βαλκανικούς Πολέμους, καθώς και στη Μικρά Ασία πολλά παλικάρια του χωριού μας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όπως και στο πλευρό του συντοπίτη Μαύρου Καβαλάρη. Η τρίτη κατά σειρά καταστροφική εποχή για την Κερασιά μας έρχεται με τον εμφύλιο πόλεμο. Από το 1945 έως και το 1949 περίπου 30 παλικάρια χάνονται εκατέρωθεν, ριζώνοντας μεταξύ των οικογενειών του χωριού μας ,ένα αδυσώπητο μίσος κάνοντας πολλούς να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς για τις ελληνικές μεγαλουπόλεις και τη Γερμανία. Η μετανάστευση αυτή συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με αποτέλεσμα το Δημοτικό μας σχολείο, που το 1960 αριθμούσε 120 παιδιά σήμερα να είναι κλειστό. Οι Κερασιώτες μετανάστες οργανώθηκαν σε Συλλόγους και σήμερα δραστηριοποιούνται στην Αθήνα, το Βόλο και την Καρδίτσα. Η δραστηριότητα που αναπτύσσουν στις έδρες τους είναι αξιέπαινη ενώ συγχρόνως προσφέρουν και στα πολιτιστικά του χωριού, σε εκδηλώσεις, στο πανηγύρι, στο Αντάμωμα που γίνεται κάθε τρία χρόνια.
Λαμπερό
Το Λαμπερό βρίσκεται στο Νοτιανατολικό άκρο του Δήμου. Η παλαιά του ονομασία είναι «Τετάγι» και λέγεται ότι κάποτε γνώρισε ημέρες δόξας, αλλά καταστράφηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Στην Αντίσταση είχε μεγάλη συμμετοχή, ενώ μετά τον Πόλεμο πολλοί κάτοικοι μετανάστευσαν. Κάθε Δεκαπενταύγουστο πραγματοποιούνται εδώ πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, με αποκορύφωμα τον Πανελλήνιο Διάπλου της Λίμνης Πλαστήρα. Το χωριό, λόγω των προβλημάτων με τις κατολισθήσεις, τα τελευταία χρόνια μεταφέρεται στη θέση Άγιος Αθανάσιος, όπου και θα διαμορφωθεί σε πρότυπο οικισμό.
Ο επισκέπτης μπορεί να φιλοξενηθεί στις δημοτικές τουριστικές εγκαταστάσεις της Παραλίας Λαμπερού. Η θέα που προσφέρει η περιοχή είναι μοναδική. Τα περήφανα αγραφιώτικα βουνά καθρεφτίζονται στα ήρεμα και καθάρια νερά της Λίμνης. Εδώ οι επισκέπτες προτιμούν να συνδυάζουν τη θέα με την τοπική κουζίνα ή τον καφέ τους. Μπορούν επίσης να αγοράσουν και τοπικά προϊόντα. Οι τολμηροί μπορούν να κολυμπήσουν στη Λίμνη, να κάμουν κωπηλασία, ποδήλατο νερού και ό,τι άλλο ο Ναυταθλητικός Όμιλος Λαμπερού προτείνει.
Μεσενικόλας
Ο Μεσενικόλας είναι γραφικό χωριό με παλαιά και σημαντική ιστορία. Το αρχαίο του όνομα ήταν Πολίχνα. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας λέγεται ότι κάποιος "Μεσιέ Νικολά" εγκαταστάθηκε στην περιοχή, φέρνοντας ποικιλίες αμπελιού. ανάμεσα στις άλλες και μια ποικιλία, από την οποία παράγεται μέχρι σήμερα το φημισμένο Κρασί Μεσενικόλα. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη. Οι κάτοικοι συμμετείχαν σε όλα τα επαναστατικά κινήματα, ακόμη και στην Έξοδο του Μεσολογγίου, ενώ από εδώ ξεκίνησε η Επανάσταση του 1878, η οποία οδήγησε στην απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881. Σημαντική ήταν και η προσφορά του χωριού στην Αντίσταση. Πολλοί σπουδαίοι άνδρες κατάγονται από εδώ.
Μορφοβούνι
Το Μορφοβούνι, (παλιά Βουνέσι) είναι από τα μεγαλύτερα χωριά της ορεινής Καρδίτσας και της λίμνης Πλαστήρα. Σκαρφαλωμένο στην πλαγιά ενός βουνού περιβάλλεται δυτικά από καστανόδασος ενώ μπροστά του απλώνεται ολόκληρος ο Θεσσαλικός κάμπος. Έχει έκταση 27.000 στρέμματα περίπου η οποία ξεκινά από τα ριζά στον κάμπο μέχρι τη λίμνη Πλαστήρα. Ο οικισμός ξεχωρίζει για την πυκνή του δόμηση. To 1881 με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας σχηματίσθηκε ο Δήμος Νεβροπόλεως, στον οποίο συμμετείχε και το Βουνέσι. Ως ανεξάρτητη κοινότητα (1) πρωτοσυστήθηκε με το όνομα Βουνέσιον (το) με Βασιλικό Διάταγμα της 29.8.1912. Με μεταγενέστερη απόφαση (12.3.1928 μετονομάσθηκε και πήρε το περιγραφικό όνομα Ομορφοβούνιον, (από το Oμορφο + βουνό). Ουσιαστικά όμως διατήρησε όσο ίσως καμία άλλη κοινότητα το παλιό όνομα και κυρίως αυτό χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από τους περισσότερους κατοίκους. Είναι η έδρα της Αρχιερατικής Περιφέρειας Νεβροπόλεως, του Συνεταιρισμού Επαγγελματιών Ψαράδων λίμνης Ν. Πλαστήρα, του Συνεταιρισμού Γυναικών λίμνης Ν. Πλαστήρα.
Η ιστορία του χωριού χάνεται στα βάθη των αιώνων, αν και δεν έχει καταγραφεί ακόμα αφού απόλυτο σκοτάδι επικρατεί όχι μόνο για την ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά και για τη Βυζαντινή. Είναι όμως απολύτως βέβαιο ότι στην περιοχή υπήρχαν διάφοροι οικισμοί και αυτό το μαρτυρούν διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή αρχαία μνημεία. Λέγεται ότι το Βουνέσι ως χωριό προϋπήρξε στα ριζά του κάμπου, στην περιοχή της Ράζιας, με άγνωστο όνομα. (Επτά περίπου Κμ από τη Μητρόπολη και προς τα Κανάλια). Στη σημερινή του θέση τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι δημιουργήθηκε από μετακίνηση του πληθυσμού την εποχή περίπου στα τέλη του 13ου - αρχές 14ου αι. Η παράδοση θέλει τη μετακίνηση για λόγους επιδημίας, αλλά θα πρέπει να συνεκτιμηθούν οι λόγοι ασφάλειας καθώς και έλλειψης νερού.
Για το όνομα Βουνέσι δημοσιεύθηκαν μέχρι στιγμής δύο εκδοχές σύμφωνα με τις οποίες έχει αρβανιτοβλάχικη προέλευση. Η πρώτη εκδοχή θέλει να προέρχεται από Vone+τσ(ι)ε = Βονέτσ(ι)ε > Βονέτσ(ι)> Βουνέτσ'(ι) > Βουνέσι. Βουνέσι = χωριό που ιδρύθηκε κάπως αργά, όψιμα, δηλαδή είναι νέο, Νεοχώρι. Η δεύτερη να προέρχεται από το Bene + τσ(ι)ε = Μπενέτσε > Μπενέτσ(ι)' Βενέσ' > Βενέσι> Β'νεσ' > Βουνέσ'> Βουνέσι, καλό χωριό, καλός τόπος.
Την περίοδο της τουρκοκρατίας η περιοχή των Αγράφων εξασφαλίζει ένα είδος αυτονομίας, η οποία επαναβεβαιώθηκε και αργότερα με τη γνωστή Συνθήκη του Ταμασίου που υπογράφηκε στο ομώνυμο τότε χωριό στις 10.5.1525. Σύμφωνα με αυτή οι κοινότητες των Αγράφων είχαν το αυτοδιοίκητο, απαγορεύονταν να κατοικούν Τούρκοι στην περιοχή και διασφαλίζονταν η ελεύθερη επικοινωνία μεταξύ πεδινών και ορεινών περιοχών και η ελεύθερη κίνηση των πληθυσμών, ιδιαίτερα των κτηνοτρόφων. Έτσι το χωριό γίνεται πόλος έλξης και για ένα πρόσθετο λόγο αφού προσφέρεται η εκμετάλλευση ταυτόχρονα βουνού και κάμπου, όπως π.χ. οι κτηνοτρόφοι. Εδώ σταματούν διάφοροι επαγγελματίες και τεχνίτες, όπως κτίστες από την Ήπειρο, κλπ. Η δυνατότητα της εύκολης πρόσβασης και της οικονομικής συναλλαγής με τον τουρκοκρατούμενο κάμπο και ταυτόχρονα, η ελευθερία που παρείχαν τα αγραφιώτικα βουνά. Ο οικισμός ενισχύθηκε κατά καιρούς από αρκετούς κυνηγημένους από την τουρκική εξουσία και πολύ αργότερα από τους διωγμούς των Ελλήνων που έκανε ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων. Αρκετοί ήταν κλέφτες χρησιμοποίησαν την περιοχή για λημέρια μόνιμα ή περιστασιακά και αυτό το μαρτυρούν αρκετά κυριώνυμα από ονόματα κλεφτών όπως π.χ. "Τσιούκα", "Λίβινη", "Κελεπούρη", "Γεροθανάση", "Γιουργούση" κλπ.
Μοσχάτο
Tο Μοσχάτο, ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά χωριά της περιοχής και πατρίδα του λογοτέχνη Σεραφείμ Τσιτσά. Στην αρχή του χωριού υπάρχει παλαιό πέτρινο γεφύρι, καθώς και ένα από τα ομορφότερα καλντερίμια (το χασομέρι), που οδηγεί στην πλατεία.
Στα ριζά του χωριού βρίσκεται το Υδροηλεκτρικό Εργοστάσιο και η αναρρυθμιστική λίμνη, ενώ απέναντί της πρόσφατα ανακαλύφθηκε ο Ναός του Απόλλωνα, σημαντικό μνημείο της Αρχαιότητας.
Πάνω από το Μοσχάτο βρίσκεται το Τσαρδάκι, περιοχή με εξαιρετική θέα προς τη Λίμνη και τον Κάμπο. Εδώ στα χρόνια της Ύστερης Τουρκοκρατίας συνερχόταν το «Βουλευτήριο των Αγράφων». Σήμερα είναι ένα από τους καλύτερους σταθμούς για να γνωρίσει κάποιος τη ντόπια κουζίνα Χωριό της αμπελουργικής ζώνης, οφείλει το όνομά του στην ποικιλία μοσχάτου σταφυλιού. Διαθέτει κρασί, όμορφες ταβέρνες μέσα στο χωριό, στην περιοχή του Υδροηλεκτρικού Εργοστασίου και στο Τσαρδάκι. Δύο περίπου χιλιόμετρα ΒΑ της κοινότητας, υπάρχει το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Σύμφωνα με λιθανάγλυφη επιγραφή του μοναστηριού “ εκτίσθη έτει 1858 υπο Αθανασίου Ιεροκήρυκος εκ Γραλίστης Αγράφων”. Οι προφορικές μαρτυρίες το θέλουν να κτίσθηκε στη θέση άλλης εκκλησίας κατά μια πληροφορία του 14ου αιώνα.
Ο ναός είναι αθωνίτικου τύπου, τετρακίονο, σύνθετου τύπου και περικλείεται από ψηλό πέτρινο τείχος. Στις εισόδους του μοναστηριού υπάρχουν σημαντικές λιθανάγλυφες παραστάσεις μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει εκείνη της δυτικής εισόδου η οποία παριστάνει 4 ανθρωπάκια να μεταφέρουν στους ώμους τους ένα ψηφίο με τη σειρά, 1 - 8 - 5 - 8, ημερομηνία που κτίσθηκε το μοναστήρι.
Το 1938 ο μητροπολίτης Ιεζεκιήλ μετέτρεψε τα κελιά του μοναστηριού σε Σανατόριο Φυματικών, δημιουργώντας έτσι ουσιαστικά ένα ειδικό νοσοκομείο στα Άγραφα το οποίο λειτούργησε μέχρι τα 1941 και εξυπηρέτησε φυματικούς από τη δυτική κυρίως Θεσσαλία.
Το 1943 οι Ιταλοί κατακτητές στα πλαίσια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων στα Άγραφα, πυρπόλησαν το μοναστήρι - σανατόριο και το κατέστρεψαν ολοσχερώς, ενώ σώθηκε μόνο η εκκλησία.
Σήμερα το μοναστήρι αποτελεί ένα σημαντικό θρησκευτικό μνημείο με αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία και λιθανάγλυφα. Από το 1992 στο χώρο πραγματοποιείται το Αντάμωμα των απανταχού Μορφοβουνιωτών κάθε Δευτέρα της πεντηκοστής που γιορτάζεται η Αγία Τριάδα. Στους επισκέπτες προσφέρονται παραδοσιακά εδέσματα, ντόπιο κρασί και τσίπουρο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες εργασίες συντήρησης του μνημείου, αλλά δυστυχώς από το 1994, ακόμα δεν έχει παραδοθεί η μελέτη συντήρησης και αποκατάστασης του μνημείου από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία. Πρόσφατα δημοπρατήθηκε η ασφαλτόστρωση δρόμου που θα διευκολύνει την οδική πρόσβαση των επισκεπτών.
Πεζούλα
Είναι παραλίμνιο χωριό που αναπτύχθηκε μετά τη δημιουργία της λίμνης. Τον οικισμό διασχίζει ρεματιά με πλατάνια. Στα Καλύβια Πεζούλας, πλάι στη λίμνη, λειτουργεί αθλητικό κέντρο, ενώ μέσα στο δάσος υπάρχει υπαίθριο θεατράκι. Δείτε την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, μέσα σε πυκνό δάσος με θέα στη λίμνη.

Οδοιπορικό και αξιοθέατα
Ξεκινώντας από την Καρδίτσα, κατευθυνόμενοι δυτικά, πρώτος σταθμός μας η κωμόπολη της Μητρόπολης (Παλιόκαστρο), η αρχαία πόλη της Εστιαιώτιδας. Εδώ λατρεύτηκε η Αφροδίτη και από εδώ πέρασε ο Καίσαρας πριν τη μάχη των Φαρσάλων.Το χωριό της Μητρόπολης δίνει την ευκαιρία επιλόγης τριών διαδρομών προς τη λίμνη Πλαστήρα. Επιλέγουμε τον παλιότερο δρόμο, για να βρεθούμε σύντομα μέσα από τα αμπέλια, τις ελιές, τα πουρνάρια, να διασχίσουμε τον περιφερειακό δρόμο της λίμνης και να αγναντεύουμε ολόκληρη τη Θεσσαλική πεδιάδα. Ένας στένος, φιδωτός δρόμος μας οδηγεί στα νότια του Μεσενικόλα, την παλιά πρωτεύουσα του δήμου Νεβρόπολης, όπου βρίσκεται το μικρό εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής με τοιχογραφίες, πραγματικά αριστουργήματα του 1647. Ο Μεσενικόλας είναι γνωστός για το περίφημο κρασί του και κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο οι κάτοικοι διοργανώνουν τη “γιορτή κρασιού” που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών. Δύο χιλιόμετρα βορειότερα, συναντάμε το Μορφοβούνι (Βούνεσι), την ιδιαίτερη πατρίδα του Νικολάου Πλαστήρα. Το γραφικό αυτό χωριό είναι σκαρφαλωμένο στην πλαγιά, με στενά δρομάκια και σπίτια, στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το χωριό βρίσκεται η Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος που κτίστηκε το 1858 στην θέση παλιότερης του 17ου αίωνα . Στη θέση “Αυγέρη”, δίπλα στη λίμνη, υπάρχει διαμορφωμένος χώρος αναψυχής κατάλληλος για πικ-νικ. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα συναντάμε την Κερασιά.. Αριστερά μας, φαίνεται η λίμνη με φόντο τις υπέροχες αγραφιώτικες βουνοκορφές. Η πρώτη ιστορική μαρτυρία του χωριού είναι του 1343. Στην Κερασιά μπορούμε να χαθούμε στις ομορφιές της και να ξαποστάσουμε στις βρύσες της “Κλεφτόβρυσης”, της “Μάνας του νερού”, ή στο “Κιούγκι” και να επισκεφθούμε τις τρεις παλιές εκκλησίες της, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του 1770, της Ζωοδόχου Πηγής του 1875, και του Προφήτη Ηλία με εικόνες που χρονολογούνται από το 1905. Συνεχίζοντας την πορεία μας, συναντάμε το Κρυονέρι. Τα σπίτια κρυμμένα πίσω από την πυκνή βλάστηση, και τα νερά άφθονα.. Εδώ μπορούμε να επισκεφθούμε τον Άγιο Νικόλαο και να θαυμάσουμε το πέπλο της παλιάς εκκλησίας της Θεοτόκου, που δεν υπάρχει πια. Το κατάφυτο δάσος δρυός και ελάτης, στη θέση “Όβρός” προσφέρεται για πικ-νικ, άθληση και ανάπαυση. Από το Κρυονέρι, ο δρόμος μας οδηγεί ανάμεσα από πυκνή βλάστηση και καταπράσινα λιβάδια σε δύο συνοικισμούς με το ίδιο όνομα Καλύβια, που ανήκουν όμως διοικητικά σε δύο ξεχωριστές κοινότητες της Φυλακής και της Πεζούλας. Ο πρώτος συνοικισμός της Φυλακής, είναι σκαρφαλωμένος στις απότομες πλαγιές του όρους Βουτσικάκι, και αγναντεύει ένα πυκνό δάσος ελάτης στην απέναντι πλάγια. Στο χωριό υπάρχει ιχθυοτροφείο πέστροφας. Αυτό, όμως, που αποτελεί πραγματικό στολίδι είναι η μονή της Αγίας Τριάδος με ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1852. Τα Καλύβια Πεζούλας είναι αναπτυσσόμενος οικισμός με οργανωμένους χώρους για κάθε είδους άθληση και διασκέδαση. Η οργανωμένη πλάζ και το αναψυκτήριο βρίσκονται στη διάθεση του επισκέπτη. Στην Πεζούλα υπάρχει ο νάος του Αγίου Παντελεήμονα, κτισμένος τον 16ο αιώνα και ανακαινισμένος τον 18ο. Ακολουθώντας μια παράκαμψη του κύριου οδικού άξονα, φθάνουμε στην Νεράιδα, το προπολεμικό θέρετρο των Καρδιτσιωτών, σε υψόμετρο 1200 μέτρων. Η θέα της λίμνης, άλλα και ολόκληρου του Θεσσαλικού κάμπου από τη Νεράιδα είναι μαγευτική. Το μάτι φθάνει ως τον Όλυμπο, όταν η καθαρότητα της ατμόσφαιρας το επιτρέπει. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Νεράιδα λειτουργούσε τυπογραφείο ενώ στο σπίτι του Νικόλαου Πλαστήρα, είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του ο Άγγλος λοχαγός Ντ. Χάμσον. Την ίδια εποχή ήταν έδρα του αρχηγείου του ΕΛΑΣ. Μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω συναντάμε το Νεοχώρι, ένα από τα πιο αξιόλογα αγραφιώτικα χωριά, και παλιότερη έδρα της Επισκοπής Φαναριού και Νεοχωρίου, που άκμασε από τον 14ο έως τον 19ο αιώνα. Ακολουθώντας την παραλίμνια περιοχή σε νότια κατεύθυνση απαντιέται ο Μπελοκομύτης. Στο ύψος του Μπελοκομύτη η λίμνη σχηματίζει πολλούς κόλπους και το δάσος κατεβαίνει ως τις όχθες της, δίνοντας μαγευτική όψη στο τοπίο. Στα νότια του Μπελοκομύτη, η Καρίτσα, ένα από τα πιο αξιόλογα και αρχαιότερα χωριά της Νεβρόπολης

Ιστορία της Λίμνης Πλαστήρα
Η λίμνη Πλαστήρα είναι τεχνητή και δημιουργήθηκε στο οροπέδιο της Νεβρόπολης, με το κλείσιμο της κοίτης του Μέγδοβα, ενός παραπόταμου του Αχελώου. Παλιά στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η νησίδα Μορφοβουνίου, υπήρχε μικρή φυσική λιμνούλα που οι ντόπιοι ονόμαζαν «γούρνα Βαβά».
Αποτελεί σύλληψη ιδέας του Νικολάου Πλαστήρα, ο οποίος το καλοκαίρι του 1925 παραθέριζε στο μοναστήρι της Κορώνας και καθημερινά έκανε διάφορες εκδρομές στην ευρύτερη περιοχή της Νεβρόπολης. Παρατηρώντας την περιοχή συνέλαβε την ιδέα ίδρυσης ενός παραθεριστικού κέντρου στη θέση «αλώνια» Μπεζούλας, και στη θέση «Κακαβάκια» τη δημιουργία ενός φράγματος, με σκοπό τη δημιουργία τεχνητής λίμνης. Το κλείσιμο του Μέγδοβα, παραπόταμου του Αχελώου, και στη συνέχεια η εκτροπή του νερού στο θεσσαλικό κάμπο, θα εξασφάλιζε παραγωγή ενέργειας αλλά θα έδινε και ζωή στο Θεσσαλικό κάμπο, ο οποίος το καλοκαίρι υπέφερε από λειψυδρία.
Αρχισε να καλλιεργεί την ιδέα, και το 1927 οργάνωσε δύο επισκέψεις στην περιοχή στις οποίες μετείχαν φίλοι του, επιστήμονες σχετικών με το έργο ειδικοτήτων. Οι εκτιμήσεις όλων ήταν θετικές και με πρωτοβουλία πάντα του Πλαστήρα (ο οποίος παρακολουθούσε στενά το θέμα), γίνονται από υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας οι πρώτες μελέτες. Πρώτος ασχολήθηκε ο Ελβετός Louis Senn, ειδικός επιστήμονας για τα υδραυλικά έργα τον οποίο έφερε κυβέρνηση του Ε. Βενιζέλου και έμεινε στην Ελλάδα για μια δεκαετία κάνοντας ανάλογες μελέτες. Το 1932 ακολούθησε άλλη συμπληρωματική μελέτη του μηχανικού Συράκου, με εντολή του υπουργείου Γεωργίας και η οποία αφορούσε κυρίως τα αρδευτικά έργα.
Η Κατοχή έφερε πολλά δεινά στον τόπο, το ίδιο και στην περιοχή, η οποία ταυτίσθηκε με την Εθνική Αντίσταση από την πρώτη στιγμή και πλήρωσε πανάκριβα το τίμημα της Λευτεριάς. Στη Νεβρόπολη το 1943 - 44, λειτούργησε αντάρτικο αεροδρόμιο, το οποίο εξυπηρέτησε την επικοινωνία της κυβέρνησης του βουνού με τους συμμάχους και την κυβέρνηση του Λιβάνου.
Με τη λήξη γερμανικής κατοχής και στα πλαίσια της ανασυγκρότησης της χώρας, ειπώθηκε ότι θα κατασκευάζονταν και το έργο του Μέγδοβα. Τελικά επί κυβερνήσεων Πλαστήρα, συμπεριλήφθηκε στο τεχνικό πρόγραμμα του 1951 και ανατέθηκε η μελέτη στην εταιρεία KNAPPEN TIPPETTS ABBETT ENGINEERING co. Toν Οκτώβριο του 1952 δημοσιεύεται η μελέτη του έργου Ποταμού Μέγδοβα, ύψους 11,4 εκατ.$ και με κάποιες διαφορές σε σχέση με την μελέτη Senn, και κυρίως ότι πρότεινε χωμάτινο φράγμα κάτω από το Νεοχώρι και όχι τσιμεντένιο στα Κακαβάκια.
Το Νοέμβριο του 1953 το Υπουργείο Συντονισμού προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για την ανάδειξη της κατασκευάστριας εταιρίας. τελικά σύμβαση υπογράφθηκε με την Εταιρία OMNIUM LYONNAIS - COTECI co στις 5/5/1955, η οποία άλλαξε τη μελέτη και υιοθέτησε την αρχική πρόταση.
Το Δεκέμβριο του 1955 ο νεοορκισθείς πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής εγκαινίασε το έργο του Μέγδοβα στο Βλάσδο (Μοσχάτο), για να ολοκληρωθεί το 1959, χρονιά την οποία κατακλύσθηκε η Νεβρόπολη με τα νερά και δημιουργήθηκε η λίμνη, αλλάζοντας όχι μόνο την φυσιογνωμία της περιοχής, αλλά και την ίδια τη ζωή των κατοίκων.
Αν και με σχετικό νόμο προβλέφθηκαν ικανοποιητικές αποζημιώσεις η δημιουργία της λίμνης είχε αρχικά αρνητικά αποτελέσματα, αφού οι κάτοικοι έχασαν τα ευφορότερα χωράφια και είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται. Η επικοινωνία δυσκόλεψε και για τη διευκόλυνσή των κατοίκων ανατολικής και δυτικής πλευράς της λίμνης και γιαυτό δρομολογήθηκε μεγάλη βάρκα. Την παραμονή του Αγίου Νικολάου (5/12) του 1959, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αναποδογύρισε στέλνοντας στο βυθό 20 άνδρες, 17 από το Νεοχώρι, 2 από την Καρύτσα και 1 από το Μορφοβούνι. Το τραγικό αυτό δυστύχημα βύθισε με πένθος την περιοχή και συγκλόνισε το Πανελλήνιο.
Σήμερα η λίμνη Πλαστήρα αποτελεί πηγή ζωής για ολόκληρη την Καρδίτσα και όχι μόνο. Από την λίμνη υδρεύεται η πόλη της Καρδίτσας και δεκάδες κοινότητες, ενώ το καλοκαίρι τα νερά της φθάνουν μέχρι τα χωράφια της Λάρισας. Ως προς την παραγωγή ενέργειας περιορίσθηκε κάπως η σημασία της, ενώ μία άλλη διάσταση άρχισε να αναδεικνύεται από τα μέσα της δεκαετίας του 80, αυτή του τουρισμού. Η λίμνη αποτελεί την αιχμή του δόρατος της τουριστικής ανάπτυξης, αφού δέχεται περισσότερους από 120.000 επισκέπτες ετησίως.
Για να τιμηθεί η μνήμη του μεγάλου πατριώτη και οραματιστή Ν. Πλαστήρα, το 1984 με απόφαση της ΔΕΗ, η οποία διαχειρίζεται τη λίμνη, μετονομάσθηκε σε λίμνη Νικολάου Πλαστήρα.
Η λίμνη έχει μήκος 14 χλμ., μέγιστο πλάτος 4 χλμ., μέγιστο βάθος 60 μ. Το φράγμα κοντά στη Μούχα, πέρα από την σημασία του στην δημιουργία της λίμνης, είναι ένα σημαντικό αρχιτεκτονικό κατασκεύασμα και ένα από τα λίγα τσιμεντένια τοξοειδή φράγματα στο κόσμο ύψους 83 μ και μήκους 200 μ.

Υγεία
Νοσοκομείο Καρδίτσας, 24410-40811 και 24410-40819
Αγροτικό Ιατρείο Πεζούλας 24410-92297
Αγροτικό Ιατρείο Καρίτσας 24410-94992
Αγροτικό Ιατρείο Καστανιάς 24410-94100

Οδική σύνδεση
ΚΤΕΛ Αθήνας 210-8317181
ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης 2310-522162
ΚΤΕΛ Καρδίτσας 24410-21411

Σιδηροδρομική σύνδεση
ΟΣΕ Αθήνας 210-5297777
ΟΣΕ Καρδίτσας 24410-21402

Χρήσιμα Τηλέφωνα
Δήμος Ιτάμου 24410-81073
Δήμος Νεβρόπολης Αγράφων 24410-92932
Δήμος Πλαστήρα 24410-95631
Γραφείο Οικοτουρισμού 24410-26345
Κέντρο Οικοπεριπέτειας 24410-92552
Δημοτική Επιχείρηση Τουρισμού Αναψυχής Καρδίτσας (ΔΕΤΑΚ) 24410-42429
Νομαρχιακή Επιτροπή Τουρισμού Καρδίτσας 24410-211592
Αστυνομία Καρδίτσας, 24410-21534
Τουριστική Αστυνομία 21534
ΟΤΕ Νεράιδα, 24410-94160
ΕΛΤΑ Καρδίτσας, 24410-22701
Ραδιοταξί Καρδίτσας, 24410-73001 έως 3

Φαγητό
Δοκιμάστε ψητά σούβλας, κοκορέτσι, σπληνάντερο, λουκάνικα και πέστροφες από τα ιχθυοτροφεία της περιοχής. Επίσης πίτες, τσίπουρο και κρασί.

Διαμονή Ξενοδοχεία
ΚΕΡΑΣΙΑΣ
Αλεξοπούλου Ιωάννα - Ζαρκάδας Βάιος, Ξενοδοχειο «Άγραφα» Τηλ. 92953, 92313
Κούτρας Οδυσσέας, Πανσιόν «Οδυσσέας» Τηλ. 92001
Στεργιοπούλου Ειρ., Ενοικιαζ. Δωμάτια «Ειρήνη» Τηλ. 92376, 76721, 093-7069120
ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑ
Μηλιώνης Αναστάσιος, Κοινοτικός Ξενώνας Τηλ. 95419
Καραμήτρος Ιωάννης, Ξενώνας Καραμήτρου Τηλ. 95250
Μηλίτση Πολυτίμη, Δωμάτια Μηλίτση Τηλ. 95417
Ποδηματάς Χρυσόστομος, Δωμάτια Ποδηματά Τηλ. 95400
ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΟΥ
Παπακώστα Ελένη, Ξενώνας «Το Σπιτικό» Τηλ. 95582
Δημοτικός Ξενώνας Μορφοβουνίου Τηλ. 95631
ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Καρατέλιος Δημήτριος, Κοινοτικός Ξενώνας «Το Χαγιάτι» - Τσαρδάκι Τηλ. 95440
Μανώλης Σεραφείμ, Ξενώνας «Ο Βάκχος» Τηλ. 55435

Ταβέρνες - Καφενεία - Μεζεδοπωλεία
ΚΕΡΑΣΙΑΣ
Ζαρκάδα-Παπαστεργίου Αικατερίνη, Παντοπωλείο - Ψησταριά Τηλ. 92139
Κόφφας Ηλίας, Ψησταριά Τηλ. 92045
Μιαρίτης Χρίστος, Αναψυκτήριο-Ψησταριά (Διασταύρωση Κερασιάς) Τηλ. 92116
Παγώνης Αργύριος, Καφε -Παντοπωλείο Τηλ. 92320
Σήψας Στέφανος, Ουζερί-Μεζεδοπωλείο Τηλ. 92724
Φλώρος Στέφανος, Καφε-Παντοπωλείο «Η Χρυσή Καρδιά» Τηλ. 92141
ΛΑΜΠΕΡΟΥ
Μακρυγιάννη Ευσταθία, Καφε-Παντοπωλείο «Ο Γεροπλάτανος» Τηλ. 94250
Μήνου Κωνσταντία, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 94249
Μήνου Αναστασία, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 94274
Μούστου Όλγα, Καφέ-Σνακ Μπαρ-Ψησταριά «Το Στέκι» Άγ. Αθανάσιος Τηλ. 94190
Χρήστου Στυλιανή, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 94277
Γουρνάμπαση Σταματία, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 94273
Μούστος Κων/νος, Εστιατόριο «Το Πέτρινο» (Πλαζ Λαμπερού) Τηλ. 94400
Ζέρβας Χαράλαμπος, Αναψυκτήριο - Ψησταριά (Πλαζ Λαμπερού) Τηλ. 94114
ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑ
Αντωνούλας Αρίστιππος, Ψησταριά Τηλ. 95230
Αντωνούλας Γεώργιος, Καφενείο «Η Δροσιά» Τηλ. 95246
Βασαρδάνης Δημήτριος, Καφενείο «Ο Παπαναστάσης» -Μίνι Μάρκετ Τηλ. 95260
Ζούκα Αφοί, Εδώδιμα - Αποικιακά Τηλ. 95247
Καλλιάς Ηλίας, Παντοπωλείο Τηλ. 95237
Καρακατσιάνης Δημήτριος, Κρεοπωλείο Τηλ. 95298
Καραπάνος Χρίστος, Καφενείο «Η Ομόνοια» Τηλ. 95628
Κορώνης Κων/νος, Εξοχικό Κέντρο-Ψησταριά Τηλ. 95169
Μηλιώνης Αναστάσιος, Καφέ-Ψησταριά (Κοιν. Ξενώνας) Τηλ. 95419
ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΟΥ
Βράκας Παναγιάτης, Παντοπωλείο Τηλ. 95281
Γκανούρης Νικόλαος, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 95273
Γρηγορίου Ηλίας, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 95351
Καλαντζής Ευάγγελος, Οινοπαντοπωλείο - Ψησταριά «Η Νεράιδα» Τηλ. 95283
Καραθάνος Θωμάς, Κοινοτικό Αναψυκτήριο Τηλ. 95091
Κατσακιώρης Γεώργιος, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 95420
Μηλιώνης Αναστάσιος, Αναψυκτήριο Τηλ. 95419
Ρεφενές Θωμάς, Χασαποταβέρνα «Η Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά» Τηλ. 95497
Σακελλαρίου Τρύφωνας, Κρεοπωλείο-Ψησταριά «Ο Τσέλιγκας» Τηλ. 95614
Σκούφης Απόστολος, Κρεοπωλείο Τηλ. 95306
Τουλιάς Δημήτριος, Καφενείο Τηλ. 95288
Τουλιάς Σωκράτης, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 95294
ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Αλεξίου Ιωάννης, Εξοχικό Κέντρο «Το Τσαρδάκι» Τηλ. 20680
Αφοί Κουτσώνα, Ταβέρνα (Αναρρυθμιστική Λίμνη) Τηλ. 55287
Καραμπέρης Θεοδόσης, Ταβέρνα «Το Κελάρι» (Εργοτάξιο) Τηλ. 55745
Καρατέλιος Δημήτριος, Ξενώνας-Ψησταριά «Το Χαγιάτι» (Τσαρδάκι) Τηλ. 21120
Κορομπίλιας Βασίλειος, Εξοχικό Κέντρο «Τσαρδάκι» Τηλ. 20413
Κούσης Ιωάννης, Μπαρ - Ουζερί «Σέρτικο» Τηλ. 55628
Μανώλης Σεραφείμ, Ξενώνας-Ψησταριά «Ο Βάκχος» Τηλ. 55435
Μηλιώνης Αγγελος, Ψησταριά «Ο Αγγελος» Τηλ. 55611
Νικολάου Αλκιβιάδης, Καφε-Παντοπωλείο Τηλ. 55324
Νικολάου Ηλίας, Καφενείο «η Συνάντηση» Τηλ. 55015
Τσάβαλος Χρίστος, Ταβέρνα «Το Χάνι» (Εργοτάξιο) Τηλ. 55855

Αθλητισμός
Ορειβασία. Υπάρχουν τρία καταφύγια στην περιοχή. Το ένα στη θέση "Ελατάκος" κοντά στα Ζυγογιανναίικα, σε υψόμετρο 1.455μ. Είναι ξύλινο με ενιαίο χώρο και σκεπαστή βεράντα με θέα προς τη λίμνη Ν. Πλαστήρα. Διαθέτει 12 κλίνες, θερμαίνεται από ξυλόσομπα, ενώ πηγή με νερό βρίσκεται σε κοντινή απόσταση (15 λεπτά). Είναι πάντα ανοιχτό. Το άλλο βρίσκεται στη θέση Καραμανώλη κοντά στη Νεράιδα σε υψόμετρο 1.550μ. Το νεότευκτο καταφύγιο Αγράφων βρίσκεται λίγο ψηλότερα από το προηγούμενο. Διαθέτει 24 κλίνες και θέρμανση. Πληροφορίες στην Αναπτυξιακή Εταιρεία Καρδίτσας, 24410-26345 και 24410-42363
Το χειμώνα σε μικρή απόσταση απόσταση από τον οικισμό Νεράιδα, (Δ. Δ Πεζούλας) σε υψόμετρο 1550 μέτρα υπάρχει το χιονοδρομικό κέντρο 'ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ' με ένα πολύ μικρό συρόμενο αναβατήρα για σκι. Επίσης την καλοκαιρινή περίοδο ο επισκέπτης μπορεί να εκδράμει στα βουνά της Πίνδου να απολαύσει τη φύση από υψόμετρα 1600 - 2000 μέτρων. Οι γύρω κορυφές (Βουτσικάκι, Καρβασαράς, Τέμπλα κ.ά.) και οι ψηλότερες θέσεις και τοποθεσίες (Ζυγογιαννέϊκα) αποτελούν μόνιμη πρόκληση προς κατάκτηση.
Ποδηλασία. Το ποδήλατο βουνού αποτελεί τη νέα πρόσκληση για τον επισκέπτη της λίμνης. Στην περιοχή θα βρείτε τον απαραίτητο εξοπλισμό, για να απολαύσετε τις ατέλειωτες, με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας, διαδρομές, στους δρόμους πλάι στη λίμνη, στο δάσος, στο βουνό.
Ιππασία. Λίγο πριν από το Κρυονέρι, κοντά στη λίμνη, οι επισκέτες έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ιππασία με εκπαιδευμένα άλογα. Η δραστηριότητα λειτουργεί όλο το χρόνο.
Σπόρ στο νερό. Η λίμνη προσφέρεται για κανό, υδροποδήλατα ή αν προτιμάτε, για μια απλή βαρκάδα με κουπιά. Ακόμη κι αν δεν τον διαθέτετε, μπορείτε να νοικιάσετε τον απαραίτητο εξοπλισμό. Επίσης καγιάκ στον ποταμό Ταυρωπό (Μέγδοβας).
Κολύμπι. Περιμετρικά της λίμνης Πλαστήρα υπάρχουν δυο κατάλληλα διαμορφωμένες πλάζ, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα για κολύμπι (πλαζ Πεζούλας και πλαζ Λαμπερού).
Κυνήγι. Στην περιοχή Καρδίτσας η χλωρίδα των βουνών είναι πλούσια, γεγονός που προσφέρει άφθονο κυνήγι (μπεκάτσες, τρυγόνια, πέρδικες, λαγούς, αγριογούρουνα).
Ψάρεμα. Στη λίμνη Πλαστήρα το ψάρεμα ακολουθεί τις οδηγίες του Υπουργείου Γεωργίας. Άφθονο είναι το ψάρεμα σε πολλά ποτάμια της περιοχής.
Πεζοπορία – Ορειβασία. Η Περιοχή διασχίζεται από πυκνό δίκτυο μονοπατιών. Σε κάποια από αυτά υπάρχει σήμανση, ενώ στα περισσότερα όχι. Υπάρχουν έμπειροι οδηγοί που μπορούν να οδηγήσουν τους ενδιαφερόμενους σχεδόν παντού.
Parapente και ανεμόπτερο. Συγκίνηση και πρωτόγνωρη εμπειρία το Parapente και το ανεμόπτερο αποτελούν τον ιδανικότερο τρόπο πανοραμικής θέασης των Αγράφων.
Χρήσιμα τηλέφωνα:
Ζαμπούρας - Ζαμπέτας Χρίστος, Ιππικός Όμιλος (Κερασιά) Τηλ. 72862
Μητσιόπουλος Θωμάς, Ναυταθλητικές Δραστηριότητες Κανό-Βάρκες-Θαλ.Ποδήλατα--Σκάφη (Λαμπερό) Τηλ. 0945-391609
TAVROPOS M.S.C., Ορειβατικό ποδήλατο, Καλύβια Πεζούλας, 24410 92552 fax: 24410 92552,
ΑΚΡΩΡΕΙΑ, Νεοχώρι, 24410 93133, Γραφείο Οικοτουρισμού
ΙΠΠΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ , Κερασιά, 24410 95855, Ιππασία
ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, Καλύβια Πεζούλας, 6977440605,

Τράπεζες
Στην Καρδίτσα, Αγροτική, Alpha, Γενική, Eurobank, Εθνική, Εμπορική, Πειραιώς. Στα χωριά ανταποκριτές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Έθιμα - Εκδηλώσεις
Στα Μούχα. Την παραμονή 25 Ιουλίου της εορτής της Αγ. Παρασκευής διεξάγεται πανηγύρι στην πλατεία του χωριού με τοπικά μουσικά συγκροτήματα. Τέλος, στις 23/8, στα εννιάμερα της Παναγίας, στο ναό στην τοποθεσία 'Περγούλι' Μούχας μέσα στο ελατόδασος, γίνεται εκκλησιασμός και μετά ακολουθούν χοροί και ψήσιμο αρνιών.
Στην Πεζούλα στις 19 Αυγούστου πανηγύρι, κατάλοιπο μεγάλης τοπικής εμποροπανήγυρης.
Στην Καρίτσα, στο μοναστήρι της Παναγίας της Πελεκητής, στις 15 Αυγούστο, πανηγύρι με όργανα και παραδοσιακό χρώμα.
Μέσα Αυγούστου, στο Μεσενικόλα, Γορτή Κρασιού και αντάμωμα των απανταχού Βλασδινών.

Intenet
Αναλυτικό οδοιπορικό για τα χωριά της περιοχής της λίμνης http://www.karditsa-city.gr/Gr/Lake/Odoiporiko/Index.htm
Οδοιπορικό στη λίμνη http://www.agrotourism.gr/plastira.htm
Πρακτικά θέματα και φωτογραφίες ξενώνων http://www.touristorama.com/LimniPlastiraDiamoni.html
Διαμονή και φωτό, ξενάγηση στην περιοχή http://plasthra.8k.com
Hotel, εστιατόρια, πλήρης λίστα http://tourism.innothessaly.gr/sites.el.asp?ID=3
Ξενοδοχεία και φαγητό http://www.karditsa.cc/show.asp?CATID=428
Διαμονή και πληροφορίες http://www.plastiras.gr
Φωτογραφική εξόρμηση στα ορεινά του νομού Καρδίτσας http://www.karditsa-net.gr/2003/lake_pics.htm
Ξενώνας Ιχνηλάτες http://www.ixnilates.gr/article_gr.asp?ArticleID=68
Ξενώνας Ναϊάς http://www.naiades.gr/gr/main.html

Αυτό το κείμενό μου δημοσιεύτηκε στο ταξιδιωτικό έντυπο ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ - Εφημερίδα Ημερησία, τ. 06 2004-2005