Οι μεγάλοι ταξιδιώτες του κόσμου

Από τις ναυτικές εξορμήσεις των Βίκινγκς ως την κατάκτηση της Σελήνης ο άνθρωπος περιπλανήθηκε στα πέρατα της Γης και στο γειτονικό Διάστημα με κίνητρο συνήθως ιμπεριαλιστικό, άλλοτε επιστημονικό και λιγότερο συχνά ψυχαγωγικό. Ανεξαρτήτως χρόνου, τόπου και μέσου, πίσω από κάθε μεγάλο ταξίδι βρίσκεται πάντα ένας άνθρωπος με δαιμόνιο αρχαίου εξερευνητή και πνεύμα περιπετειώδες.

Οι 50 τολμηρότεροι ταξιδιώτες της ιστορίας των τελευταίων 1.000 ετών.

Αλ Ιντρισι
Ο Ιντρισι ταξίδεψε συστηματικά στα νιάτα του, κυρίως μεταξύ Μικράς Ασίας και Αγγλίας. Από το 1145 και έπειτα εργάστηκε ως γεωγράφος στην αυλή του Ρογήρου Β/, του νορμανδού βασιλιά της Σικελίας. Το βιβλίο του με τίτλο "Το ευχάριστο ταξίδι εκείνου που είναι πρόθυμος να διασχίσει τα πέρατα του κόσμου" ολοκληρώθηκε το 1154 και συνοδευόταν από έναν επιπεδόσφαιρο και έναν χάρτη πάνω σε ασημένια ταμπλέτα.

Τζένγκις Χαν
Ο μεγάλος άρχων των Μογγόλων ξεκίνησε να κατακτά τον κόσμο το 1206. Ως τον θάνατό του, το 1227, οι περιπλανώμενες ορδές του κέρδισαν μια αυτοκρατορία που απλωνόταν από τη Μαύρη Θάλασσα ως τη Βόρεια Κίνα και τη Θάλασσα της Ιαπωνίας.

Τζιοβάνι ντα Πιαν ντελ Καρπίνι
Το 1245 ο Πάπας Ιννοκέντιος Δ/ απέσπασε τον Καρπίνι ως πρεσβευτή στην αυλή του Τζένγκις Χαν ευελπιστώντας ότι θα προσηλυτίσει τον βασιλιά των Μογγόλων στον χριστιανισμό ή ότι, στη χειρότερη περίπτωση, θα πετύχει τουλάχιστον μια συμμαχία. Ο 60χρονος φραγκισκανός μοναχός αποκάλυψε στους Ευρωπαίους τη μέχρι πρότινος άγνωστη Κεντρική Ασία τη Μαύρη Θάλασσα, την Κασπία, τη λίμνη Αράλη και τις περιοχές όπου περιδιάβασε κατά την επιστροφή του στο "Βιβλίο των Τατάρων".

Μάρκο Πόλο
Το 1271 ο Μάρκο Πόλο μαζί με τον πατέρα του Νίκολο και τον θείο του ήταν οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφθασαν στο Πεκίνο. Παρέμειναν εκεί ως αυλικοί σύμβουλοι του Τζένγκις Χαν και πραγματοποίησαν πολλά διπλωματικά ταξίδια ανά την Ασία ώσπου επέστρεψαν στη Βενετία μέσω Σρι Λάνκα το 1295. Η μεσαιωνική Ευρώπη όμως δεν συμμερίστηκε τις ενθουσιώδεις περιγραφές του για τους αρχαίους ανατολικούς πολιτισμούς και έτσι ο Μάρκο Πόλο βρέθηκε κλεισμένος στη φυλακή να γράφει τον απολογισμό των ταξιδιών του.

Οντορίκ του Πορντενόν
Ο φραγκισκανός μοναχός, ο οποίος ανακηρύχθηκε άγιος το 1766, ξεκίνησε το 12ετές ταξίδι του προς ανατολάς το 1318. Ο Οντορίκ βάφτισε χριστιανούς 20.000 ανθρώπους στο πέρασμά του διασχίζοντας την Περσία, την Ινδία, την Ιάβα, τη Σουμάτρα και τη Λάσα. Τα απομνημονεύματά του φανερώνουν συναρπαστικές εμπειρίες.

Μπατούτα
Ο ευσεβής μουσουλμάνος έφυγε από την Ταγγέρη το 1325 για να κάνει το πρώτο του προσκύνημα στη Μέκκα. Αυτό ήταν μόνον η αρχή. Τα επόμενα 30 χρόνια διήνυσε 121.000 χιλιόμετρα ταξιδεύοντας στην Αραβία, στην Ανατολική και Βόρεια Αφρική, στο Τιμπουκτού, στη Μικρά Ασία, στην Ινδία, στις Μαλδίβες, στη Σρι Λάνκα και στην Κίνα. Τα απομνημονεύματά του αντικατοπτρίζουν, μαζί με εκείνα του Μάρκο Πόλο, τη δίψα για εξερεύνηση και περιπέτεια που κυριαρχούσε στη Δύση.

Νικολό ντέι Κόντι
Το 1419 ο βενετός έμπορος Ντέι Κόντι βρέθηκε να διασχίζει τη Μέση Ανατολή με καραβάνι και έφθασε ως την Μπούρμα. Οταν μετά από 25 χρόνια ενδιαφέρουσας περιπλάνησης επέστρεψε στην Ιταλία με την ινδή σύζυγό του, πλήρωσε ακριβά την απόφασή του να απαρνηθεί τον χριστιανισμό, δίνοντας ένα μεγάλο μέρος των εξ Ανατολών αποκτημάτων του.

Χριστόφορος Κολόμβος
Ο Κολόμβος προσπαθούσε επί σειράν ετών να πείσει την πορτογαλική και την ισπανική αυλή ότι αν σαλπάρει προς δυσμάς θα φθάσει στην Ανατολή. Τελικά σαλπάρισε με πορτογαλική σημαία στις 3 Αυγούστου 1492 και έπιασε στεριά στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους σε ένα από τα νησιά Μπαχάμες. Εξερεύνησε τη Νότια Αμερική και επέστρεψε ως ήρωας πιστεύοντας ότι είχε γνωρίσει την Απω Ανατολή. Αργότερα επισκέφθηκε τις Δυτικές Ινδίες, την Κούβα, την Τζαμάικα, το Τρινιδάδ, την Ονδούρα και τον Παναμά.

Βάσκο ντα Γκάμα
Αφησε πίσω του το λιμάνι της Πορτογαλίας το 1497 με προορισμό την Ινδία. Εχοντας οδηγό του τους χάρτες που εκ παραδόσεως χρησιμοποιούσαν οι μουσουλμάνοι έμποροι για να χαράξει την πορεία του στον Ινδικό Ωκεανό έφθασε εν τέλει στην Καλκούτα το 1498.

Αμέρικο Βεσπούτσι
Ο Βεσπούτσι πραγματοποίησε δύο μεγάλες εξορμήσεις κατά μήκος της ακτής της Νότιας Αμερικής, από το 1499 ως το 1502, ισχυριζόμενος έπειτα ότι δεν επρόκειτο για την Ασία αντίθετα με την καθιερωμένη άποψη του Κολόμβου αλλά για μια νέα ήπειρο. Το επίτευγμα του φλωρεντινού εμπόρου υποτιμήθηκε από τους συγχρόνους του, η Ιστορία όμως τον αντάμειψε περισσότερο από κάθε άλλον εξερευνητή: ο Νέος Κόσμος πήρε το όνομά του.

Χερνάν Κορτές
Τον Φεβρουάριο του 1519 ο εξερευνητής Κορτές σαλπάρισε με προορισμό τη μεξικανική αυτοκρατορία των Αζτέκων. Η ινδιάνα δούλα και ερωμένη του Δόνα Μαρίνα τον βοήθησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ντόπιων και ο βασιλιάς Μοντεζούμα τον υποδέχθηκε με τιμές. Δύο χρόνια αργότερα ο Κορτές κατέλαβε την πόλη, δολοφόνησε τον βασιλιά και ίδρυσε την πρωτεύουσα της Νέας Ισπανίας.

Φερδινάνδος Μαγγελάνος
Το 1519 ο στόλος του Μαγγελάνου σαλπάρισε από την ισπανική ακτή με κατεύθυνση προς δυτικά και ανακάλυψε τον πορθμό που πήρε το όνομα του εξερευνητή και χωρίζει τη Γη του Πυρός από τη Νότια Αμερική. Οταν λίγα χρόνια αργότερα σκοτώθηκε στις Φιλιππίνες, τη θέση του πήρε ο Χουάν Σεμπάστιαν ντελ Κάνο ολοκληρώνοντας τον εν πλω γύρο του κόσμου που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός του. Ετσι ο πρώτος άνθρωπος που διέσχισε την υδρόγειο με πλοίο δεν ήταν κανείς από τους καπετάνιους αλλά ένας ναύτης-σκλάβος από τη Σουμάτρα ονόματι Ενρίκε.

Φράνσις Ξαβιέ
Ηταν ένας από τους επτά ιησουίτες ιεραποστόλους που έφυγαν από τη Ρώμη το 1542 για να εκχριστιανίσουν τις Ινδίες και την Ιαπωνία. Ηταν ίσως ο πρώτος Ευρωπαίος που έφθασε στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Φρανσίσκο ντε Ορεγιάνα
Το 1540 ο Ορεγιάνα έφυγε από την πρωτεύουσα των Ινκας και ακολουθώντας τον ρου των ποταμών Κόκα και Νάπο συνάντησε τον Αμαζόνιο, ώσπου έφθασε στην ακτή του Ατλαντικού απ' όπου σαλπάρισε για το Τρινιδάδ. Ο δομινικανός ιερέας Γκάσπαρ ντε Καραβαχάλ κατέγραψε με γλαφυρότητα το δραματικό ταξίδι. Η περιγραφή του για τη συνάντηση των ταξιδιωτών με τη φυλή των πολεμιστών-γυναικών που θύμιζαν τις Αμαζόνες της ελληνικής μυθολογίας είχε αποτέλεσμα να μετονομασθεί ο ποταμός Σάντα Μαρία ντε λα Μαρ Ντούλτσε... Αμαζόνιος.

Σερ Φράνσις Ντρέικ
Δεν υπήρξε μόνον ο πρώτος καπετάνιος που έκανε τον γύρο του κόσμου (1577-1580) αλλά και ο πρωτοπόρος της αγγλικής εξερευνητικής ή, αλλιώς, ιμπεριαλιστικής παράδοσης. Ο Ντρέικ ανακάλυψε ότι η Γη του Πυρός ήταν νησί, λεηλάτησε λιμάνια στη Χιλή και στη Λίμα και διέσχισε τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό καταλήγοντας στο βρετανικό Πλίμουθ. Το 1588 ήταν εκείνος που κατετρόπωσε την ισπανική αρμάδα.

Γουίλεμ Μπάρεντς
Πρωτοπόρος των αρκτικών ταξιδιών ο Μπάρεντς έφθασε στο βορειότερο σημείο που είχε πατήσει ως τότε άνθρωπος και αναγκάστηκε να ξεχειμωνιάσει εκεί, καθώς τα πλοία του παρέμεναν παγιδευμένα από τους πάγους. Το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος επέζησε χάρη στην εξαιρετική διακυβέρνηση του καπετάνιου Μπάρεντς, ο ίδιος όμως ξεψύχησε λίγο μετά το λιώσιμο των πάγων.

Αμπελ Γιάνζουν Τάσμαν
Μεταξύ του 1642 και του 1643 ο δανός ναυτικός ανακάλυψε την Τασμανία, τη Νέα Ζηλανδία και τα νησιά Φίτζι.

Σιερ ντε λα Σαλ
Ο Λα Σαλ ταξίδεψε στις Μεγάλες Λίμνες του Καναδά από το 1679 ως το 1681, έπειτα πορεύθηκε εν πλω κατά μήκος του ποταμού Μισισιπή και βάφτισε την κοιλάδα του "Λουιζιάνα" ανακηρύσσοντάς την γαλλική.

Κάπτεν Τζέιμς Κουκ
Από το πρώτο του ταξίδι το 1768 ως τον θάνατό του στη Χαβάη το 1779 ο Κουκ περιπλανήθηκε στον κόσμο όσο κανένας. Το 1770 ανακήρυξε την Αυστραλία βρετανική, ενώ το 1773 ήταν ο πρώτος που διασχίζοντας την Ανταρκτική κατέρριψε τον μύθο της Terra Australis. Ανακάλυψε πολλά νησιά, μεταξύ των οποίων τα Σάντουιτς (Χαβάη), η Νότια Γεωργία και η Νέα Καληδονία, και έφθασε ως το νησί Βανκούβερ (που το βάφτισε έτσι δίνοντας το όνομα ενός ναύτη του).

Μούνγκο Παρκ
Ο σκωτσέζος εξερευνητής Μούνγκο Παρκ ταξίδεψε στην Αφρική στα τέλη του 18ου αιώνα εξερευνώντας τις περιοχές της Γκάμπιας και του Μπάμακο. Το 1804 επέστρεψε στα ίδια μέρη, φέρνοντας όμως μαζί του και 40 Ευρωπαίους. Μόνον οι 11 από αυτούς επέζησαν έπειτα από το φονικό χτύπημα μιας επιδημίας, αλλά και εκείνων τα ίχνη χάθηκαν κάπου στο Τιμπουκτού. Εικάζεται ότι πνίγηκαν στα ορμητικά νερά του Μπάσα μετά από επίθεση ιθαγενών.

Μέριγουέδερ Λούις και Γουίλιαμ Κλαρκ
Τον Μάιο του 1804 ξεκίνησαν από το Σεντ Λούις για να πραγματοποιήσουν το τολμηρό εγχείρημά τους: ένα από τα μακρότερα διηπειρωτικά ταξίδια που είχαν γίνει ποτέ. Επέστρεψαν τον Σεπτέμβριο του 1806 με περιπετειώδεις αφηγήσεις για το πέρασμά τους από τα Βραχώδη Ορη.

Κάρολος Δαρβίνος
Το 1831 το "Beagle" του Βασιλικού Ναυτικού της Βρετανίας ξεκίνησε για το μεγαλύτερο ταξίδι επιστημονικού σκοπού στην Ιστορία. Η πενταετής περιπλάνηση ανά την υφήλιο και κυρίως γύρω από τη Νότια Αμερική ερέθισε το επιστημονικό δαιμόνιο ενός νέου τότε φυσιοδίφη που ανήκε στην ερευνητική ομάδα, του Κάρολου Δαρβίνου. Η ερμηνεία των παρατηρήσεών του τον οδήγησε στη διατύπωση της Θεωρίας της Εξέλιξης, που δημοσιεύθηκε στο έργο του "Η προέλευση των ειδών".

Χάινριχ Μπαρτ
Από το 1847 ως το 1855 ο Γερμανός Μπαρτ κάλυψε 16.000 χιλιόμετρα στην έρημο Σαχάρα, στην Κεντρική και Δυτική Αφρική. Το πεντάτομο έργο του "Ταξίδια και ανακαλύψεις στη Βόρεια και Κεντρική Αφρική" θεωρείται ακόμη και σήμερα μια σημαντική ανθρωπολογική, ιστορική και γλωσσολογική μελέτη.

Ντέιβιντ Λίβινγκστοουν
Ξεκινώντας το 1849 ο ατρόμητος Σκωτσέζος διέσχισε την Αφρική, από τη Λουάντα ως τη Μοζαμβίκη. Ούτε ο τραυματισμός του από λιοντάρι δεν σταμάτησε τον εξερευνητή, που συνεχίζοντας την πορεία του στη ζούγκλα "ανακάλυψε" τους καταρράκτες Βικτώρια και τη λίμνη Μαλάουι. Πέθανε το 1873 αναζητώντας την πηγή του Νείλου.

Σερ Ρίτσαρντ Μπάρτον
Ο Μπάρτον ήταν πολύπλευρο ταλέντο: γεωλόγος, κορυφαίος εθνολόγος, πολεμιστής, ποιητής και γνώστης περισσότερων από 25 γλωσσών (είχε μεταφράσει τις "Αραβικές νύχτες" και το "Κάμα Σούτρα"). Οι εξερευνήσεις του είχαν πάντα στόχο άγνωστες πτυχές μακρινών πολιτισμών και εξωτικά και παράξενα μέρη. Ανακάλυψε τη λίμνη Τανγκανίκα στην Αφρική και αργότερα μπήκε στη Μέκκα ινκόγκνιτο μεταμφιεσμένος σε Αφγανό.

Ρόμπερτ Μπερκ και Γουίλιαμ Γουίλς
Ηταν οι πρώτοι που διαπέρασαν την Αυστραλία από βορρά ως νότο. Η επιστροφή τους δεν ήταν τόσο τυχερή: πέθαναν και οι δύο, αφού είχαν χωρίσει κοντά στον κόλπο Κούπερ.

Κίσεν και Νάιν Σινγκ
Οι σοφοί Ινδοί προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στους Βρετανούς κατά τον σχεδιασμό του χάρτη των Ιμαλαΐων, από το 1865 ως το 1882. Με μέτρο τα βήματά τους υπολόγισαν και κατέγραψαν τις αποστάσεις στις περιοχές της Νότιας Κίνας, του Νεπάλ και της Ινδίας.

Χένρι Μόρτον Στάνλεϊ (Τζον Ρόουλαντς)
Ο Στάνλεϊ είχε πάει ως ρεπόρτερ στην Αφρική για να εντοπίσει τον εξαφανισμένο Λίβινγκστοουν. Τον βρήκε τον Μάιο του 1871 και τον ακολούθησε στα ταξίδια του στη Μαύρη Ηπειρο ως το 1873. Κατόπιν ηγήθηκε δικής του αποστολής, πραγματοποιώντας μια μακροχρόνια και δαπανηρή σε ανθρώπινο δυναμικό περιπλάνηση στο Κονγκό (διήρκεσε 999 ημέρες και κόστισε τη ζωή 114 ανθρώπων). Για τα επόμενα δέκα χρόνια παρέμεινε εκεί ως εξερευνητής στην υπηρεσία του βέλγου βασιλιά Λεοπόλδου Β'.

Φριντ Τζοφ Νάνσεν
Το 1888 ο Νορβηγός Νάνσεν διέσχισε για πρώτη φορά τους πάγους της Γροιλανδίας. Το 1893 επεχείρησε να φθάσει στον Βόρειο Πόλο μέσω Σιβηρίας. Επεσε όμως έξω κατά τέσσερις μοίρες στον προσανατολισμό του και έτσι έχασε τον στόχο του.

Κάπτεν Τζόσουα Σλόκουμ
Ο Σλόκουμ δεν ήξερε καν κολύμπι και όμως έκανε μόνος του τον γύρο του κόσμου με ιστιοπλοϊκό σκάφος 11 μέτρων. Το ταξίδι του άρχισε το 1895 και τελείωσε με επιτυχία τρία χρόνια αργότερα.

Ρόαλντ Αμουνδσεν
Το 1903 ο Αμουνδσεν έφυγε από το λιμάνι του Οσλο και έβαλε πλώρη για βορειοδυτικό πέρασμα της Αλάσκας, όπου και έφθασε αισίως. Μετά από αυτό, ο εξερευνητής και το πλήρωμά του πήραν μέρος στη μεγάλη κούρσα για την κατάκτηση του Νότιου Πόλου το 1911. Τερμάτισαν με επιτυχία στις 14 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου.

Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ
Ο Σκοτ ξεκίνησε το δεύτερο ταξίδι του για την Ανταρκτική το 1911. Πίστευε ότι είναι σκληρό να χρησιμοποιούνται σκυλιά για τις δύσκολες μετακινήσεις πάνω στα χιόνια και γι' αυτό αγόρασε μηχανικά έλκηθρα αδιαφορώντας για τα έξοδα. Τα μηχανικά έλκηθρα όμως δεν άντεξαν, με αποτέλεσμα οι εξερευνητές να αναγκασθούν να συνεχίσουν πεζοί σέρνοντας τις αποσκευές της ως τον τελικό προορισμό, μόνο και μόνο για να δουν τη νορβηγική σημαία, που είχε καρφώσει στον πάγο ο Αμουνδσεν λίγες ημέρες πριν, να κυματίζει στον Νότιο Πόλο.

Ρόμπερτ Πίρι
Ο Αμερικανός Πίρι και οι σύντροφοί του (ο Ματ Χένσον και τέσσερις Εσκιμώοι) ήταν, καθώς λέγεται, οι πρώτοι που πάτησαν το πόδι τους στον Βόρειο Πόλο, στις 6 Απριλίου 1909. Είχαν ξεκινήσει με έλκηθρα από τον Καναδά.

Αντρέ Σιτροέν
Τον Οκτώβριο του 1924 οκτώ ομάδες με ημιφορτηγά αυτοκίνητα εγκαινίασαν μια νέα εποχή στα διηπειρωτικά ταξίδια. Η "Μαύρη Κούρσα" (Croisiere Noire) είχε διοργανωθεί από τον γάλλο μεγιστάνα της αυτοκινητοβιομηχανίας Αντρέ Σιτροέν, με αφετηρία το Κολόμπ-Μεχάρ της Βόρειας Αφρικής και τέρμα το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδος.

Αμέλια Ερχαρτ
Η γενναία Ερχαρτ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε μόνος του πάνω από τον Ειρηνικό αλλά και η πρώτη γυναίκα που απετόλμησε ιπτάμενο υπερατλαντικό ταξίδι. Απογειώθηκε από τη Χονολουλού και προσγειώθηκε στην Καλιφόρνια το 1932. Πέθανε τον Ιούλιο του 1937 επιχειρώντας να κάνει τον γύρο του κόσμου με αεροπλάνο, αφού είχε ήδη καλύψει 35.000 χιλιόμετρα της διαδρομής.

Ντέιμ Φρέια Σταρκ
Το 1930 η Σταρκ ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή όχι όμως για επιστημονικούς ή ιμπεριαλιστικούς λόγους, όπως γινόταν ως τότε. Η Αγγλίδα με τον τίτλο ευγενείας καθιέρωσε το ταξίδι ως αυτοσκοπό και επικαλέστηκε μόνο την προσωπική ευχαρίστηση ως αιτία για τα 60 χρόνια των ταξιδιωτικών περιπλανήσεών της.

Μάο Τσε Τουνγκ
Το 1943 ο Μάο και οι κομμουνιστικές δυνάμεις του διέσχισαν 10.000 χιλιόμετρα από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοδυτικά της Κίνας υπό την απειλή των όπλων του εθνικού στρατού. Από τους 100.000 στρατιώτες του κομμουνιστή αρχηγού μόνον οι 8.000 επιβίωσαν ως το τέλος της πορείας που διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο.

Γουίλφρεντ Θέσινγκερ
Ο Θέσινγκερ ήταν ο τελευταίος που έκανε ταξίδια στην Αραβία όσο η περιοχή προσφερόταν ακόμη για τέτοιου είδους περιπλανήσεις, δηλαδή πριν από τη βιομηχανοποίησή της με την ανακάλυψη πετρελαίου. Το 1945 διαπέρασε τη μη χαρτογραφημένη περιοχή της Ανατολικής Αραβίας και κατέληξε στο Αμμάν τρία χρόνια αργότερα.

Θορ Χέγερνταλ
Οι θαλασσινές περιπέτειες του Χέγερνταλ δεν έγιναν με τα σύγχρονα μέσα της ναυσιπλοΐας του 1970, αλλά με χειροποίητα σκάφη σε τέλεια απομίμηση αλλοτινών εποχών. Ο Χέγερνταλ συνέβαλε έτσι σημαντικά στην κατανόηση των ταξιδιωτικών μεθόδων του παρελθόντος, τότε που οι άνθρωποι διέσχιζαν τις θάλασσες χωρίς τη βοήθεια ναυτικών οργάνων και χαρτών.

Μπεν Κάρλιν
Ο Αυστραλός Κάρλιν έκανε τον γύρο του κόσμου με τζιπ από το 1951 ως το 1958. Διήνυσε 62.765 χιλιόμετρα ξηράς και 15.450 χιλιόμετρα υδάτινης επιφάνειας.

Δόκτωρ Ζακ Πικάρντ
Ηταν ο άνθρωπος που έφθασε στο βαθύτερο σημείο κάτω από την επιφάνεια της Γης. "Βυθίστηκε" με το υποβρύχιό του στις 10.911 μέτρα κοντά στις Μαριάνες του Ειρηνικού Ωκεανού. Ο πατέρας του, ο Αύγουστος Πικάρντ, ήταν ο εφευρέτης του είδους του υποβρυχίου που άντεχε σε τέτοια βάθη, κάνοντας έτσι το συγκεκριμένο εγχείρημα του γιου του πραγματοποιήσιμο. Η οικογένεια Πικάρντ έβγαλε και τρίτο τολμηρό ταξιδιώτη: ο εγγονός έκανε πέρυσι τον γύρο του κόσμου με αερόστατο.

Γιούρι Γκαγκάριν
Στις 12 Απριλίου 1962 ένα επίσημο σοβιετικό ανακοινωθέν ανέφερε ότι ο Γιούρι Γκαγκάριν απογειώθηκε από τη βάση Μπαϊκονούρ με το σκάφος "Βοστόκ" και διέγραψε ελλειπτική τροχιά πάνω από τη Γη. Η πτήση του πρώτου ανθρώπου στο Διάστημα διήρκεσε 108 λεπτά και κάλυψε 40.868 χιλιόμετρα.

Αλεξέι Λεονόφ
Στις 18 Μαρτίου 1965 ο Λεονόφ βγήκε έξω από το σκάφος "Βόσκοντ 2" κατά τη διάρκεια της διαστημικής πτήσης του και έγινε ο πρώτος αστροναύτης με τέτοιου είδους "δραστηριότητα". Ο ρώσος κοσμοναύτης "περπάτησε" στο Διάστημα για δέκα περίπου λεπτά.

Νιλ Αρμστρονγκ
Ο Αρμστρονγκ είχε την τύχη να συμμετάσχει, ως πιλότος του "Απόλλων 11", στην πρώτη απόβαση του ανθρώπου στο φεγγάρι, στις 20 Ιουλίου 1969. Η εκθαμβωτική εκείνη εικόνα της λευκής επιφάνειας εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές οθόνες όλου του κόσμου, που παρακολουθούσε εκστασιασμένος τον Νιλ Αρμστρονγκ να κατεβαίνει από το σκάφος και να λέει: "Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα γιγάντιο βήμα για την ανθρωπότητα".

Σερ Ράνουλφ Φίνες
Ο Φίνες μαζί με τον Τσαρλς Μπάρτον επεχείρησαν έναν "κατά μήκος" γύρο του κόσμου. Εφυγαν από το Γκρίνουιτς το 1979, πέρασαν από τον Νότιο Πόλο στις 15 Δεκεμβρίου 1980, έφθασαν στον Βόρειο Πόλο στις 12 Απριλίου 1982 και επέστρεψαν στο Γκρίνουιτς στις 29 Αυγούστου 1982 αφού διήνυσαν 56.000 χιλιόμετρα.

Εμίλιο Σκότο
Ο Σκότο κατάφερε να κάνει το μακρότερο ταξίδι με μοτοσικλέτα που είχε γίνει ποτέ. Ο Αργεντινός ξεκίνησε από το Μπουένος Αϊρες στις 17 Ιανουαρίου 1985 και επέστρεψε στις 2 Απριλίου 1995 αφού το κοντέρ του είχε καταγράψει 735.000 χιλιόμετρα. Ο Σκότο επισκέφθηκε 214 χώρες, έγινε μουσουλμάνος και παντρεύτηκε στην Ινδία.

Αρθουρ Μπλέσιτ
Υπολογίζεται ότι ο Μπλέσιτ έχει περπατήσει 53.350 χιλιόμετρα από το 1969 ως σήμερα, μέσω 277 χωρών. Η γυναίκα του τον έχει συνοδεύσει σε 224 από αυτές. Κατά τη διάρκεια της τριακονταετούς περιπλάνησής του κρατούσε στην πλάτη του έναν ξύλινο σταυρό και κήρυττε τον λόγο του Κυρίου.

Ντέιβιντ Χέμπλεμαν-Ανταμς
Ο Ανταμς ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατέκτησε τις υψηλότερες κορυφές βουνών σε κάθε ήπειρο μέσα σε λιγότερα από 20 χρόνια.

Μπέρτραντ Πικάρντ και Μπράιαν Τζόουνς
Στις 20 Μαρτίου 1999 οι δύο τολμηροί ταξιδιώτες ξεκίνησαν τον γύρο της Γης με αερόστατο χωρίς καμία στάση. Η ιπτάμενη εμπειρία τους κράτησε 19 ημέρες και μέτρησε 42.810 χιλιόμετρα.