Ζαγόρι (δυτικό)

Ζαγόρι
Είναι αλήθεια πως ο Θεός απόθεσε στην Ήπειρο τα περισσότερα άγρια βουνά και σωρούς από πέτρες. Φαίνεται όμως πως μετάνιωσε και δώρισε στην Ήπειρο τις όμορφες θέσεις για τα Ζαγοροχώρια. Βουνά πανύψηλα, ποτάμια ορμητικά, χαράδρες τρομερές και βάραθρα, δάση απέραντα με χλωρίδα και πανίδα ποικίλη. Τα πετροχώρια του Ζαγορίου είναι χωμένα ανάμεσα στα βουνά, με φυσική ομορφιά και περίφημη αρχιτεκτονική. Τα τοπία εναλλάσσονται από γυμνούς, απότομους, γρανιτένιους όγκους, δασώδη βουνά με πεύκο και έλατο, απότομες χαράδρες και φαράγγια, αλλά και ξέχωρο πολιτισμό. Πολλά από τα χωριά είναι ιδιαίτερες πατρίδες εθνικών ευεργετών. Ξακουστοί ήταν οι περίφημοι Βικογιατροί του Ζαγορίου, που θεράπευαν τις αρρώστιες με βότανα, που μάζευαν από τον Βίκο. Σήμερα ο κάτοικοι αγωνίζονται να διατηρήσουν αμόλυντο το φυσικό περιβάλλον και να σώσουν την πολιτιστική κληρονομιά τους. Μνημεία παλαιά από αρχαίους χρόνους, εκκλησιές και μοναστήρια βυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής, παραδοσιακοί οικισμοί με αρχοντικά, γεφύρια και δρόμοι, είναι στη διάθεση των επισκεπτών. Ακόμα και τα χωριά που κάηκαν στην Κατοχή από τους Γερμανούς διατηρούν με άλλους τρόπους την οικιστική τους παράδοση. Στα απλά αγροτικά κτίσματα, στις εκκλησίες, οι λαξευμένες πέτρες διατηρούν κάτι από τη μεγάλη τέχνη των παλιών μαστόρων. Ο ορεινός όγκος της Τύμφης με ψηλότερη κορυφή την Γκαμήλα, με υψόμετρο που φτάνει τα 2.497 μέτρα, αλλά και την κορυφή Αστράκα (2.436 μ) δεσπόζει σε όλο το Ζαγόρι. Από αυτή την διάταξη της Τύμφης σχηματίζονται στα βόρεια η χαράδρα του Αώου και στα νότια το φαράγγι του Βίκου. Το Ζαγόρι διατρέχουν ο ποταμός Αώος και ο παραπόταμος του Βοϊδομάτης, προσφέροντας το απαραίτητο για την φύση υγρό στοιχείο. Αξιοπρόσεκτη και μοναδική είναι επίσης η Δρακόλιμνη. Μια κρυστάλλινη λίμνη που είναι από την φύση λαξευμένη πάνω στις κορυφογραμμές της Τύμφης. Τα νερά της είναι ανεξερεύνητα και στις όχθες τις κατοικούν οι μοναδικοί εναπομείναντες τρίτωνες.


Διοικητικά στοιχεία
Η περιοχή Ζαγορίου παρουσιάζει έντονα ορεινό χαρακτήρα με ποικίλη ορεογραφική διαμόρφωση. Καλύπτει έκταση 1.029.800 στρεμμάτων και αποτελεί μέρος της βόρειας περιοχής του Νομού Ιωαννίνων. Η περιοχή αυτή διαιρείται γεωγραφικά σε τρεις μικρότερες περιοχές: το Ανατολικό, το Δυτικό το Κεντρικό Ζαγόρι. Περιλαμβάνει 44 κοινότητες, οι οποίες δημιουργούν 3 Δήμους και 2 Κοινότητες. Ο πληθυσμός δεν ξεπερνά τους 3.000 κατοίκους. Το Κεντρικό Ζαγόρι έχει είσοδο από το 19ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Ιωαννίνων-Κόνιτσας.

Γεύσεις
Σε όλα τα χωριά του Ζαγορίου υπάρχουν παραδοσιακές ταβέρνες και καφενεία όπου θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε ηπειρώτικες πίτες, νόστιμους μεζέδες, τσίπουρο και προπαντός φιλική ατμόσφαιρα γύρω από γραφικούς χαρακτήρες. Θα δοκιμάσετε ψητό κρέας, αλευρόπιτες, μανιταρόπιτες, πατατόπιτες επίσης αγριογούρουνο, ελάφι καθώς και φέτα, γιαούρτι, ξινόγαλο, γκύζα, φρέσκο βούτυρο και νόστιμες χυλοπίτες. Στο Ζαγόρι παρασκευάζονται επίσης σπιτικά γλυκά και μαρμελάδες καθώς και μέλι από βουνίσια αγριολούλουδα.

Απόσταση
Τα Ιωάννινα απέχουν από την Αθήνα, 447 χλμ.
Τα Ιωάννινα απέχουν από τη Θεσσαλονίκη, 370 χλμ. (μέσω Κοζάνης).
Μονοδένδρι από Ιωάννινα, 39 χλμ.
Αρίστη από Ιωάννινα, 48 χλμ.
Πάπιγκο από Ιωάννινα, 51 χλμ.
Πεδινά από Ιωάννινα, 36 χλμ.
Βίκος από Ιωάννινα, 53 χλμ.
Βίτσα από Ιωάννινα, 36 χλμ.

Υψόμετρο
Μονοδένδρι, 1060 μ.
Πάπιγκο, 980 μ.
Ελαφότοπος, 1100 μ.
Πεδινά, 960 μ.
Βίκος, 770 μ.

Η Περιοχή
Αρίστη
Ξεκινώντας την εξερεύνησή σας από το δυτικό Ζαγόρι, το πρώτο χωριό που θα επισκεφθείτε είναι η Αρίστη. Πρόκειται για το κύριο κεφαλοχώρι της δυτικής πλευράς των Ζαγορίων. Εκτός από μια θαυμάσια βόλτα στη Φύση, στην Αρίστη θα συναντήσετε και αξιόλογα μνημεία. Στην κεντρική πλατεία θα δείτε την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μνημείο που ανάγεται στα 1718. Επιπλέον, για μια ολοκληρωμένη άποψη τόσο της Φύσης όσο και της ιστορίας του δυτικού Ζαγορίου, να πάτε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Σπηλιώτισσας. Το μοναστήρι αυτό, χτισμένο στα 1579, βρίσκεται στον βράχο μιας σπηλιάς, δίπλα στο ποτάμι.
Βίκος
Ο δεύτερος σταθμός σας στο δυτικό Ζαγόρι ο Βίκος. αν και δεν είναι τόσο μεγάλος δεν υπολείπεται της Αρίστης σε φήμη. Χτισμένος σε επιβλητική τοποθεσία, στην άκρη του φαραγγιού του Βίκου, κοιτάζει από ψηλά το Πάπιγκο και τις κορυφές της Αστράκας. Το καλύτερο δυνατό σημείο για να θαυμάσετε την εν λόγω θέα είναι το ξύλινο κιόσκι που θα βρείτε στο παλιό, ανακατασκευασμένο αλώνι. Αν σας εντυπωσιάζει η τέχνη της ξυλογλυπτικής, να μην παραλείψετε να πάτε στην εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα για να δείτε από κοντά το εξαιρετικό της τέμπλο.
Βίτσα
Αφού προμηθευτούμε αχνιστά κάστανα μπορούμε να ξεκινήσουμε για τα χωριά της περιοχής. Η Βίτσα είναι ένα γραφικό χωριουδάκι που αξίζει την προσοχή σας. Η Βίτσα διαθέτει μεγάλη ιστορία, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα ενός κτηvοτροφικού οικισμού που ανακαλύφθηκε στα 1965 και ανάγεται την προϊστορική περίοδο. Τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά που θα συναντήσετε στη βόλτα του χωριού, μαρτυρούν την άνθηση που γνώρισε σε περασμέvες εποχές. Ανάμεσα σε διάφορα εντυπωσιακά κτίρια θα ξεχωρίσατε την Βριζοπούλειο Σχολή. Με σημείο εκκίνησης τη Σκάλα, το γεφύρι του Μίσιου, μπορείτε να κατέβετε από τη Βίτσα στο φαράγγι. Ο αρχαίος οικισμός εντοπίστηκε το 1965 κατά τη διάρκεια έργων ανόρυξης δεξαμενής. Το 1971 ανασκάφηκε το Βόρειο Νεκροταφείο (26 τάφοι). Το 1975 ολοκληρώθηκε η έρευνα με την ανασκαφή του χώρου νότια της "Νότιας Νησίδας". Ο οικισμός χρονολογείται μεταξύ 9ου-4ου αιώνα π.Χ. Στο κεντρικό τμήμα υπάρχουν αλλεπάλληλα οικιστικά επίπεδα από τη γεωμετρική εποχή έως το 4ο αιώνα. π.Χ. Επεκτάθηκε προς τα νότια τον 5ο με 4ο, αιώνα π.Χ. Τα σπίτια της γεωμετρικής και της αρχαϊκής περιόδου είναι καμπύλα ενώ των κλασικών χρόνων είναι συνήθως τετράγωνα ή ορθογώνια, αλλά παραμένουν σε χρήση και παλαιότεροι τύποι οικιών. Το Νότιο Νεκροταφείο έχει έκταση 23,60 Χ 16,50 μ. Βρέθηκαν 151 τάφοι που χρονολογούνται από τον 9ο αιώνα π.Χ. έως τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. Υπάρχει ποικιλία τάφων λόγω μορφολογίας του εδάφους. Είναι συνήθως κιβωτιόσχημοι ή λιθοσωροί, όπου το έδαφος ήταν βραχώδες. Είναι συχνές οι επάλληλες σειρές τάφων. Το Βόρειο Νεκτοταφείο έχει έκταση 11 Χ 12 μ. Ανασκάφηκαν 26 τάφοι που χρονολογούνται από τον 8ο έως το 4ο αιώνα. π.Χ. Οι γεωμετρικοί τάφοι είναι λάκκοι ενώ οι κλασικοί λιθοσωροί.
Μονοδένδρι
Το Μονοδένδρι είναι από τα πιο ωραία χωριά του Ζαγορίου. Το όνομά του το οφείλει σε ένα μεγάλο έλατο που υπήρχε στο χωριό μέχρι το 1840. Μέχρι το 1753 ήταν μία κοινότητα με τρεις μαχαλάδες (Βίτσα, Άνω Μαχαλάς Αγ. Γεωργίου). Το Μονοδένδρι γνώρισε τη μεγάλη του ακμή το 17ο και 18ο αιώνα, όταν οι ευεργέτες το γέμισαν με αρχοντικά, εκκλησίες και σχολεία. Από το Μονοδένδρι κατάγονται οι ευεργέτες Αφοί Ριζάρη. Πρόκειται για το χωριό που συγκεντρώνει τους περισσότερους επισκέπτες σε όλο το Ζαγόρι, μιας και βρίσκεται εκεί η διεθνώς γνωστή χαράδρα του Βίκου. Στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής (χτισμένο το 1579) στο Μονοδένδρι μπορούμε να θαυμάσουμε τη μοναδικότητα της χαράδρας του Βίκου, δημιούργημα των γεωλογικών μετατοπίσεων. Το μήκος της είναι περίπου 12 χλμ., το μέσο άνοιγμα 200μ. και το μέσο ύψος 700μ. Η χαράδρα έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο Guiness ως η πιο βαθιά στον κόσμο. Στην περιοχή θα θαυμάσετε μοναδική χλωρίδα και πανίδα, καθώς και σπάνια φυτά και ζώα. Η αξία του δρυμού δεν περιορίζεται στα εντυπωσιακά και μοναδικά μορφολογικά χαρίσματα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα ζωντανά στοιχεία του τόπου, τα ζώα και τα φυτά που ζουν σε μια ποικιλία και ισορροπία σπάνια για τον ελληνικό χώρο. Τα ωραιότερα δένδρα των δασών εδώ είναι η μαύρη πεύκη, η οξιά και στα ψηλότερα μέρη φυτρώνει το γνωστό στους ορειβάτες είδος πεύκης το Ρόμπολο, που ζει 2.200-2.300 μ. Πριν φύγουμε από το Μονοδένδρι, αξίζει να περάσουμε κι από την έκθεση των υφαντών που φτιάχνουν οι οικότροφες της Ριζαρείου σχολής.
Πάπιγκο
Για το Πάπιγκο, δεν Χρειάζονται πολλά λόγια, μιας και η φήμη του οπωσδήποτε προηγείται. Η διαδρομή που θα ακολουθήσετε για να φτάσετε στα δίδυμα Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο, περνάει μέσα από την Αρίστη, διασχίζει τον Βοϊδομάτη και, τέλος, έπειτα από ανάβαση με εντυπωσιακή θέα, καταλήγει στα διάσημα αυτά χωριουδάκια. Περπατήστε στην πλατεία, στις εκκλησίες, στα αρχοντικά, και δείτε τις πέτρινες βρύσες και τα σπίτια με τις αυλόπορτες. Όλα είναι κτισμένα με παραδοσιακή ηπειρώτικη αρχιτεκτονική. Επίσης δείτε τη βιβλιοθήκη του Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες του Αγίου Βλασίου (19ου αιώνα) -με σπάνια αρχιτεκτονική και αγιογραφίες 100 ετών-, της Κοίμησης Θεοτόκου (18ου αιώνα), του Αγίου Γεωργίου (18ου αιώνα) και των Αγίων Ταξιαρχών (19ου αιώνα), καθώς και το παραδοσιακό γεφύρι στην είσοδο του χωριού. Περνώντας το χωριό και συνεχίζοντας με κατεύθυνση το Μικρό Πάπιγκο υπάρχουν οι Βάθρες της περιοχής ένα καταπληκτικό φυσικό τοπίο με πολλά νερά που σχηματίζουν φυσικές πισίνες όπου το καλοκαίρι μπορεί κανείς να κολυμπήσει. Αφήνοντας τις Βάθρες ο επισκέπτης έχει δυο επιλογές ή να συνεχίσει με το αυτοκίνητο μέχρι την είσοδο του Μικρού Πάπιγκου ή να ανηφορίσει με τα πόδια από γραφικό παλιό μονοπάτι. Μέσα στο χωριό δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων. Με λίγο περπάτημα βρίσκεται κανείς στο ψηλότερο σημείο του Μικρού Πάπιγκου όπου έχει απίστευτη θέα της περιοχής. Από εκεί αρχίζουν οι ορειβατικές διαδρομές για ανάβαση στην Αστράκα, στη Δρακόλιμνη, στη Γκαμήλα με μονοπάτια με πολύ καλή σήμανση και άφθονα νερά από πηγές και πετρόχτιστες βρύσες. Μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε το Κέντρο Ενημέρωσης του χωριού που ιδρύθηκε από την WWF Ελλάς για να έχετε μια συνολική εικόνα της φύσης και του πολιτισμού του Ζαγορίου. Αξίζει να δοκιμάσετε την παραδοσιακή κουζίνα της περιοχής όπως διάφορες πίττες (κασιόπιττα-τοπική πίττα με τυρί), πολύ νόστιμο κρέας στη σούβλα ή μαγειρευτό, γαλοτύρι και φυσικά ηπειρώτικο τσίπουρο. Επίσης ποικιλία από γλυκά κουταλιού.
Πεδινά
Τα Πεδινά καταφέρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να διατηρήσουν την ξεχωριστή τους προσωπικότητα. Τα Άνω και Κάτω Πεδινά, αντικριστά κτισμένα στις παρυφές πετρώδους λόφου, αγναντεύουν την καταπράσινη κοιλάδα, που ανοίγεται μπρος τους. Τα παλαιά ονόματά τους ήταν Άνω και Κάτω Σουδενά και είναι από τα αρχαιότερα χωριά του Ζαγοριού. Από τα Άνω Πεδινά καταγόταν ο Νεόφυτος Δούκας, ένας από τους γνωστότερους Δασκάλους του Γένους, αλλά και ο ιατροφιλόσοφος Ιωάννης Λαμπρίδης. Αν και υπάρχουν αναφορές του χωριού ήδη από τον 15ο αιώνα, στα τέλη του 19ου αιώνα τα Άνω Σουδενά αριθμούσαν σχεδόν 1000 μόνιμους κατοίκους, διέθεταν σχολεία, λαμπρές εκκλησίες και σπουδαία μοναστήρια. Στο σχολείο του χωριού σήμερα στεγάζεται η πολύτιμη βιβλιοθήκη του Νεόφυτου Δούκα. Ακόμη εδώ λειτουργεί από την εποχή ήδη του Μεσοπολέμου η Λαμπρίδειος Οικοκυρική Σχολή. Πασίγνωστο σε όλα τα Ζαγοροχώρια είναι το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας (15ος αιώνας), αλλά και της Αγ. Παρασκευής (18ος αι.). Όμως τελικά αυτό που εντυπωσιάζει στα Άνω Πεδινά είναι το λευκό φως, που αντανακλούν τα καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια, το χαμόγελο των ντόπιων που συναντάς στους καφενέδες της πλατείας και η φιλοξενία των ανθρώπων στους καταπληκτικούς ξενώνες, που ξεπερνά κάθε προσδοκία. Τα Κάτω Πεδινά απολαμβάνουν τη θέα από το μικροκαμωμένο, μα καταπράσινο κάμπο. Ψωμοχώρι αποκαλούσαν οι παλιοί Ζαγορίσιοι τα Κάτω Σουδενά, αλήθεια που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού καλλιεργούνται με επιτυχία, εδώ και αιώνες τώρα, κριθάρι, στάρι και καλαμπόκι. Η γενική εμφάνιση του οικισμού διατηρείται σε καλή κατάσταση.
Ελαφότοπος ή Τσερβάρι
Ο πανέμορφος Ελαφότοπος ή Τσερβάρι, όπως ήταν το παλιό του όνομα απλώνετε στην πέτρινη αγκαλιά του βουνού Στούρος με 50 - 60 μόνιμους κατοίκους. Ο Ελαφότοπος είναι μια από τις πλέον συναρπαστικές γωνιές του Ζαγοριού, που επιμελώς θα έλεγε κανείς αποφεύγουν οι βιαστικοί επισκέπτες του Πάπιγκου ή όσοι αναζητούν τη μαγεία του Βίκου από τη θέση Οξιά του Μονοδεντρίου. Βέβαια, η εικόνα της ερημιάς και της εγκατάλειψης που αντικρίζει ο σημερινός επισκέπτης σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτική του παρελθόντος. Ο Ελαφότοπος κάποτε έσφυζε από κίνηση και ζωή, καθώς εδώ ζούσαν μόνιμα περισσότεροι από 1500 άνθρωποι. Το μέγεθος του οικισμού και τα άφθονα καλντερίμια που διατρέχουν απ' άκρη σ' άκρη το χωριό, μαρτυρούν σιωπηλά στον ταξιδευτή του 21ου αιώνα τις εποχές που πέρασαν. Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίον σας προτρέπουμε να επισκεφθείτε το χωριό, είναι η ύπαρξη του αξιόλογου Λαογραφικού Μουσείου, που δημιουργήθηκε με την υπομονή και την επιμονή του ακούραστου Μιχάλη Οικονομίδη. Το αξιόλογο αυτό δημιούργημα βρίσκεται πλάι στην εκκλησία της Παναγιάς και θα πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθείτε για να σχηματίσετε μια αμυδρή έστω εικόνα από τη ζωή και την καθημερινότητα των παλιών Ζαγορίσιων.

Υγεία
Νοσοκομείο Ιωαννίνων Χατζηκώστα, 26510-33461
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, 26510-99111
Αγροτικό Ιατρείο Αρίστης, 26530-41180

Οδική σύνδεση
ΚΤΕΛ Αθηνών, 210-5129363
ΚΤΕΛ Θεσαλονίκης 2310- 512244
ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, 26510-25014, 26510-27442, 26510-26404

Αεροπορική σύνδεση
Αεροδρόμιο Ιωαννίνων, 26510-83600 και 26510-83602
Ολυμπιακή Αεροπορία, γραφείο Ιωαννίνων, 26510-23120

Χρήσιμα Τηλέφωνα
Δήμος Κεντρικού Ζαγορίου, 26530-22538
Δήμος Κεντρικου Ζαγορίου, 26530- 22536
Κοινότητα Πάπιγκου, 26530- 41931
Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων, 26510-22138
Ε.Ο.Τ. Ιωαννίνων 26510-25086 και 26510-31456
Τουριστική Αστυνομία Ιωαννίνων, 26510-25673
Νομαρχία Ιωαννίνων, 26510-21909
Αναπτυξιακή Επιχείρηση Δήμου Κεντρικού Ζαγορίου 26530-22535-8
Αστυνομία Αρίστης, 26530-41294

Φαγητό
Οι επισκέπτες στο Ζαγόρι συνήθως ζητούν πίτες, και δεν έχουν άδικο. Οι παραδοσιακές ζαγορίσιες κασιόπιτες με αυγά, γάλα, τυρί, γιαούρτι και αλεύρι είναι εξαιρετικές. Η γιαγιά Αλεξάνδρα έχει τις κορυφαίες στην Αρίστη και ο Ιωαννίδης στο Μεγάλο Πάπιγκο έχει νόστιμες χορτόπιτες. Το εστιατόριο του Αρχοντικού της Αρίστης, στη Αρίστη είναι άριστο με περιποίηση από τα χέρια της Πηνελόπης με απίστευτα καλό φαγητό, ωραία ατμόσφαιρα και ευγενικοί άνθρωποι. Ο Τσουμάνης στο Μεγάλο και ο Δίας στο Μικρό Πάπιγκο έχουν επίσης πολύ καλό φαγητό, ενώ στο χωριό Βίκος ξεχωρίζει το ταβερνάκι του Χριστόφορου και τα δυο ταβερνάκια στην πλατεία του χωριού. Η Κικίτσα στο Μονοδένδρι είναι ξεχωριστή. Το εστιατόριο το ξεκίνησε η κ. Κικίτσα ως καφενείο το 1958, για να προσφέρει φιλοξενία στους λιγοστούς τότε, και κυρίως ξένους, επισκέπτες της περιοχής. Θεωρείται το πρώτο μαγαζί στα Ζαγόρια. Καθίστε στο μαγαζί κάτω από τα πλατάνια, απολαύστε την ομορφιά του χωριού όσο φτιάχνεται επί τόπου η πίτα σας. Μπορείτε να παραγγείλετε την πίτα της Κικίτσας από οπουδήποτε στην Ελλάδα και το εξωτερικό στο 26530-71430. Στο Πάπιγκο στον Ιωαννίδη και την Καλλιόπη θα δοκιμάστε το παπρικάσε, πικάντικο κοκκινιστό κρέας με δαμάσκηνα. Μη ξεχάσετε το πολύ ζεστό και φιλικό μπαράκι του Ιωαννίδη το βράδυ. Στα Πεδινά η κ. Σωτηρία, που διαχειρίζεται τον ξενώνα Παραδοσιακό Σπίτι λειτουργεί και τη συμπαθητική ταβέρνα Τα Σουδενά, όπου εκτός από φαγητά της ώρας θα γευθείτε και κατσαρόλας. Επίσης πολύ καλό είναι και το εστιατόριο του ξενώνα Το σπίτι του Ορέστη. Εδώ η ποικιλία είναι σαφώς μεγαλύτερη, οι γεύσεις ψαγμένες από την διεθνή, αλλά και τοπική κουζίνα και φυσικά οι τιμές ανάλογες. Στα Κάτω Πεδινά θα βρείτε πολλές ψησταριές. Στη Βίτσα σταθείτε στο Αγνάντιο και δοκιμάστε τοπικές συνταγές.

Διαμονή Ξενοδοχεία
Δε θα έχετε πρόβλημα να βρείτε κατάλυμα, εκτός από την παραμονή των Χριστουγέννων ή την Κυριακή του Πάσχα. Σχεδόν κάθε χωριό έχει τουλάχιστον ένα ξενοδοχείο ή έναν ξενώνα. Συνήθως είναι παλιά σπίτια του χωριού φτιαγμένα από τοπική πέτρα και με στέγες καλυμμένες με πλάκες σχιστόλιθου. Στο Πάπιγκο ο ξενώνας του Παπαευαγγέλου (Μεγάλο Πάπιγκο) 26530-41988, ένας από τους πιο γνωστούς και δικαίως με άψογη φροντίδα, λιτά αλλά ατμοσφαιρικά δωμάτια και μια πετρόχτιστη αυλή με την ωραιότερη ίσως θέα στους Πύργους της Αστράκας. Επίσης το υπέροχο αρχοντικό του Σαξώνη 26530-41890. Τέλος ο ξενώνας του Δία (Μικρό Πάπιγκο) 26530-41257. Στα Άνω Πεδινά ξεκινάμε από το Σπίτι του Ορέστη, ένα από τα παλαιοτέρα και πιο καταξιωμένα καταλύματα της περιοχής 26530-71202 και 71579. Ακόμη υπάρχουν ο παραδοσιακός ξενώνας Αμελικό στην πάνω συνοικία, ένας από τους καλούς ξενώνες των Πεδινών 26530-71501 και το ξενοδοχείο Πριμούλα, που στεγάζεται σε παραδοσιακό κτίσμα 200 ετών 26530-71133. Στον Ελαφότοπο λειτουργεί Δημοτικός Ξενώνας, 26530-71001. Στην Αρίστη μη χάσετε το Αρχοντικό της Αρίστης 26530-42210 και στην Πηνελόπη που το διαχειρίζεται εξαίρετα, μάλιστα οι παραδόσεις του χωριού θεωρούν το αρχοντικό ως το καλοκαιρινό κονάκι του Αλή Πασά.
Στη Βίτσα οι επιλογές σας για φιλόξενο περιβάλλον θα μείνετε στο Εν χώρα Βεζίτσα, 26530-71449. Στο Βίκο, εάν θέλετε να βγείτε από το ξενοδοχείο και να αρχίσετε το περπάτημα, τότε πρέπει να διαλέξετε τον παραδοσιακό ξενώνα του Γιάννη Ντινούλη 26530-42112 ή του Σ. Καρπούζη 26530-41176.

Αθλητισμός
Για τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού, διοργανώνεται το Ηπειρωτικό Ράλι στο Ζαγόρι. Στο Μέτσοβο στη θέση «Πολιτσιές» υπάρχει χιονοδρομικό κέντρο με έξι πίστες, με κλιμακωτούς βαθμούς δυσκολίας και μία πίστα 7 χιλιομέτρων ανωμάλου δρόμου. Επίσης στη θέση «Καρακόλι» υπάρχει χιονοδρομικό κέντρο με δύο πίστες. Τα ποτάμια Αώος και Βοϊδομάτης προσφέρουν δυνατότητες για rafting και δυνατές συγκινήσεις. Για πεζοπορία δοκιμάστε την εκπληκτική διαδρομή στη χαράδρα του εθνικού δρυμού Βίκου - Αώου από τη γέφυρα του Βοϊδομάτη ως τη γέφυρα Κλειδωνιάς. Για πεζοπορία υπέροχη είναι η διαδρομή για τη Δρακόλιμνη της Γκαμήλας Από το Μικρό Πάπιγκο ξεκινάει το μονοπάτι που μας ανεβάζει στα 2100 μ στην πανέμορφη και θρυλική Δρακολίμνη της Γκαμήλας(όρος Τύμφη). Επιστρέφουμε από τα ίδια περνώντας από το καταφύγιο της Αστράκας. Ιππασία μπορείτε να κάνετε σε πολλά χωριά του Ζαγορίου, όπως και ορειβασία. Για τους φίλους της ορειβασίας υπάρχουν δύο καταφύγια, το ένα στη Γκαμήλα και το άλλο στο Μιτσικέλι, με δυνατότητα φιλοξενίας 28 ατόμων το καθένα με κουζίνα και φυσικά τζάκι.

Τράπεζες
Στα Ιωάννινα: Αγροτική, Alpha Bank, Αττικής, Γενική, Eurobank, Εθνική, Εμπορική, Πειραιώς, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Έθιμα – Εκδηλώσεις
Μονοδένδρι
20 Ιουλίου και 26 Ιουλίου, Πανηγύρια του Προφήτη Ηλία και της Αγίας Παρασκευής.
Πολιτιστικές εκδηλώσεις στη διάρκεια των θερινών μηνών.
Πάπιγκο
19-21 Ιουλίου, Πανηγύρι του Προφήτη Ηλίας.
8 Σεπτεμβρίου, Στο Μικρό Πάπιγκο, πανηγύρι της Παναγιάς της Παλιουρής.
Πεδινά
25 Μαρτίου, Εορτασμός στη Μονή Ευαγγελίστριας και κατόπιν παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία.
Πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χωριό κατά τους θερινούς μήνες.
24 Αυγούστου, Πανηγύρι στην εορτή του Κοσμά και Αιτωλού
Αρίστη
26 Ιουλίου, Πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής.
29 Αυγούστου, Πανηγύρι του Ιωάννη του Προδρόμου.
11 Νοεμβρίου, Πανηγύρι του Αγίου Μηνά.
Βίκος, Βίτσα
15 Αυγούστου, Πανηγύρι της Παναγίας.
Ελαφότοπος
6 Αυγούστου, Πανηγύρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα.

Internet
Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, www.nomioan.gr/
Περιφέρεια Ηπείρου, www.regionofepirus.gr
Ζαγοροχωρια στο internet, www.e-city.gr/ioannina/home/view/1000.php
Οικοτουρισμός στην Ήπειρο και τα Ζαγοροχώρια, www.ecotour-epirus.gr/eco
Τα χωριά της περιοχής, www.epirus.org/gr/ep_zagor.html
Οδηγός ειδικών θεμάτων για τα Ζαγοροχώρια, www.zagorama.com
Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ζαγορισίων, www.cuzagori.gr
Ημερολόγιο εντυπώσεων, www.zagorama.com/Campus/Campus11.html
Πληροφορίες για τα χωριά, www.touristorama.com/ZagorochoriaOdoiporiko.html
Η περιοχή στο δίκτυο, www.epirusnews.gr/tours/ioannina/2.html
Φώτο, medlab.cs.uoi.gr/server/asp-dir/importantsites.asp?hotid=7
Τουριστικές πληροφορίες, www.holidayshop.gr/default.asp?Action=Evretirio&Show=ShowAll

Αυτό το κείμενό μου δημοσιεύτηκε στο ταξιδιωτικό έντυπο ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ - Εφημερίδα Ημερησία, τ. 25 2004-2005

Δεν υπάρχουν σχόλια: