Σχιστοσωμίαση (νόσος των σαλιγκαριών)

Προκαλείται από ένα παράσιτο του γλυκού νερού που υπάρχει στην Καραϊβική, στη Νότιο Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία. Επικίνδυνες για μας περιοχές είναι η Βραζιλία, το Πουέρτο Ρίκο, η Σάντα Λουτσία, οι περισσότερες χώρες της Αφρικής κάτω από την έρημο της Σαχάρα, δηλαδή η "Μαύρη Αφρική", η Νότια Κίνα, οι Φιλιππίνες. Οι πλατυέλμιθες, τα παράσιτα που προκαλούν τη νόσο, είναι τα Schistosoma hematobium, Schistosoma japonicum και χρησιμοποιούν τα σαλιγκάρια ως ενδιάμεσους ξενιστές. Τα σαλιγκάρια, με τη σειρά τους, απελευθερώνουν προνύμφες στο νερό και αυτές εισέρχονται στον άνθρωπο μέσω του δέρματος, σε χρονικό διάστημα από 30 δευτερόλεπτα ως 10 λεπτά. Ο χρόνος επώασης είναι τέσσερις ως έξη εβδομάδες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα τα παράσιτα εγκαθίστανται στο ήπαρ ή στα αγγεία της ουροδόχου κύστης, όπου γεννούν αβγά.

Η θεραπεία γίνεται με μια δόση 40 mg ανά κιλό βάρους σώματος του φαρμάκου Praziquantel (Bilihricide) για όσους έχουν τα δύο πρώτα είδη παρασίτων S. Mansoni και S. Hematobium, και με τρείς δόσεις των 60 mg ανά κιλό βάρους σώματος με διαφορά ώρας εντός της ημέρας (ανά έξη ώρες) όταν η μόλυνση οφείλεται στο S. japonicum. Κατά συνέπεια, η διάγνωση της νόσου είναι καθοριστική.

Τι πρέπει να κάνουμε.

Επειδή δεν υπάρχει εμβόλιο, θα πρέπει να αποφεύγουμε να κολυμπάμε σε λίμνες και ποταμούς ύποπτων περιοχών. (Νείλος, λίμνη Βικτώρια, Τίγρης και Ευφράτης, λίμνη Βόλτα και Γκάνα, λίμνη Καρίμπα και Ζιμπάμπουε, λίμνη Μαλάουι).

Να αποφεύγουμε ακόμα και τα θαλασσινά σπόρ σε αυτές τις περιοχές. Επίσης να μη βγάζουμε τα χέρια μας ή τα πόδια μας έξω από τις φελούκες στα νερά του Νείλου.

Οι (χλωριωμένες) πισίνες και οι θάλασσες είναι ασφαλείς, όπως και το νερό με το οποίο θα κάνουμε ντους στα ξενοδοχεία των εν λόγω περιοχών, εφόσον έχει θερμανθεί στους 50 βαθμούς για περισσότερο από πέντε λεπτά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: